Коммуна
- 0
- 0
Баяғы батқан бір күн батыстағы
Жарқ етіп біздің жақтан шықты тағы.
Масайрап еркін, бостан жолға тартты,
Езілген еңбекшінің барлық табы.
Буалдыр бұлт ыдырап,
Сүңгілі су сылдырап,
Сабылған сабыр кепкенде;.
Бөртіп бұта бүрленіп,
Ей, екпіндім, мұнша неғып
Бүлінесің, терлейсің?
Самайыңнан терің ағып,
Жан рахатын білмейсің..
Пашол
Күшті