Өлең, жыр, ақындар

Сыбдырлайды құрақтар

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2210
Көктем-ару, таң сәріден
жұпар иісін шашқанда,
Көңіл құс боп ұшты алысқа
тереземді ашқанда.
Бұлбұлдар да кетті сайрап,
Төгілдіріп әсем ән,
Ақша бұлттар ақ торғындай үлбірейді аспанда.
Сыбдыр-сыбдыр сыр шертеді
балауса да, құрақ та,
Әндер, әндер, елжіретіп
алып кетті-ау жыраққа.
Көбелек боп қонды көктем,
Гүлдің балғын ерніне,
Сыңғырлаған сылаң қақты
сұлу толқын бұлақта.
Көктем үні айна көлді дірілдетті, тербетті,
Самайынан Алатаудың ағыл-тегіл тер кетті.
Көктем болып келіпті ғой ұлы адамдар өмірге,
Нұрға бөлеп,
Жырға бөлеп,
Мынау байтақ жер-көкті.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Төріне жүрегімнің ұя салған

  • 0
  • 0

Өрінде отырсам да Алматының,
Алыстағы езіңмен жалғас үнім.
Үніңнен үзіліп тұр толқынды күй,
Асатын сырластықтан бар ма шырын.

Толық

Ертең қиып кетерсің

  • 0
  • 0

Толы тағам: әні қызым, әні бал,
Ал жолаушым, шөлдеп келдің қанып ал.
Бұл ауылдың сұлу қызы тағы бар,
Ақын жігіт — жерің осы танылар.

Толық

Кешір мені

  • 0
  • 1

Қайран Талқы таулары-ай!
Биік неткен,
Сен екенсің іштегі күйік көптен.
Қарап тұрмын қасында көз ала алмай,

Толық

Қарап көріңіз