Өлең, жыр, ақындар

Паразит пен сайық-мазақ

Отырды таққа арп бұл заманда.
Кейіннен арп салды таққа құрттар,
Шықты арп болып сол бір құрттар.
Ұлулар жоғалады,
Байқамайды құмырсқалар.
Құмырсқа орындайды,
Бұлытпай тапсырмалар.
Оларда жоқ білім одан құтылуға.
Оларды ата-ана үйретеді құлдыққа.
Ата-ана кінəсіз,
Ол білім жалғыз жол тіршілік жолында.
Көрсеткен басқа жолды нағыз азаматтар!
Көреді құлдар азаматтан ұлуларды.
Ұлулар жай жүреді өйткені прогрессия аз.
Сөйлесе құлдарға- құлдар көреді ұлудан сайық-мазақ.
Мына мен қазір сол сайық-мазақ.
Білемін бұл жырымды қылады менің мазақ.
Құлдарда жетпейді ми түсінуге мағынасын,
Жырымның жəне өзінің құлдығы мен өмірнің мағынасын.



Пікірлер (4)

Asan_kaygi

Арп-араның бір түрі, Ұлуларға өз жұмыртқасын салып, паразиттендіреді. Жұмыртқа жарылғаннан кейін пайда болған құрттар ұлуды ішінен жеп, оларды қорғайды. Ұлулардың санасын басқарады!

Dilnaz

отырды таққа арп бұл заманда. О бас әрәппен ижазылмайды ма?

Asan_kaygi

Кешірім өтінемін! Эмоцияда жазылған өлең болатын. Кішкене қателер болып тұрады. Міндетті түрде жөндеймін. Грамматикаға емес, мағынасына көп көңіл бөлгеніңіз дұрыс деп ойлаймын. Назрыңызға размет

Qwerty

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз