Өлең, жыр, ақындар

Боранда

  • 19.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1913
Кетерде апам қалаға:
– Шықпа, – деді, – далаға.
Қар жауып тұр борасын,
Бұл бетіңмен тоңасың.
Күте тұрсаң шыдап шын,
Әкеп берем құлақшын.
Шыдам жетпей еріксіз,
Шықтым сыртқа бөріксіз.
Балалармен шаттана,
Соқтық талай аққала.
Бірақ, түнде жыладым –
Үсіп қапты құлағым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кешіккен көктем

  • 0
  • 0

Бұл аспанның түбі түсіп кеткен бе?
Жете алмайа-ақ қойдым сұлу көктемге.
Жапалақ қар жауады кеп, жауады,
Қызғалдақтар құлпыратын көк белде.

Толық

Жыр жазады ақындар жиып есін

  • 0
  • 0

Жыр жазады ақындар жиып есін,
Жиып есін, селтеңнен тыйып өзін.
Жанұялы болған соң – кең ұялы,
Қара қамыт мойынға киінесің.

Толық

Қораз бен маржан

  • 0
  • 0

Түртіп жүріп боқтықты,
Тауып алды Қораз түйір маржанды.
Деді сонда: «Арзан бұл,
Керегі де жоқ тіпті!

Толық

Қарап көріңіз