Өлең, жыр, ақындар

Боранда

  • 19.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1902
Кетерде апам қалаға:
– Шықпа, – деді, – далаға.
Қар жауып тұр борасын,
Бұл бетіңмен тоңасың.
Күте тұрсаң шыдап шын,
Әкеп берем құлақшын.
Шыдам жетпей еріксіз,
Шықтым сыртқа бөріксіз.
Балалармен шаттана,
Соқтық талай аққала.
Бірақ, түнде жыладым –
Үсіп қапты құлағым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шыбын мен тығын

  • 0
  • 0

Шыны аузында Тығын тұрды,
Өзінше ол мығым тұрды.
Енді бірде карағанда,
Шыны ішінде Шыбын тұрды.

Толық

Батыр туралы баллада

  • 0
  • 0

Алыстан тауды дәрпі бар –
Қасына келсең, обадай.
Алыстан дәудің дәрпі бар –
Қасына келсең, баладай.

Толық

Табиғат пен көз

  • 0
  • 0

Табиғат бір тұрған еді құлпырып:
Көкті тіреп таулары,
Жайқатылып баулары,
Бел-белесте гүл тұнып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар