Өлең, жыр, ақындар

Боранда

  • 19.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1939
Кетерде апам қалаға:
– Шықпа, – деді, – далаға.
Қар жауып тұр борасын,
Бұл бетіңмен тоңасың.
Күте тұрсаң шыдап шын,
Әкеп берем құлақшын.
Шыдам жетпей еріксіз,
Шықтым сыртқа бөріксіз.
Балалармен шаттана,
Соқтық талай аққала.
Бірақ, түнде жыладым –
Үсіп қапты құлағым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Амантай кім?

  • 0
  • 0

Амантай кім? –
Қалаулысы халқының,
Қашан көрсең, ашық мінез, жарқын үн.
Ауырмасын деп аяулы адамдар,

Толық

Ақын – елдің еркесі

  • 0
  • 0

Ақын – елдің еркесі,
Ақын – төлдің серкесі.
Қайда барса, ақынды
Қарсы алады өлкесі.

Толық

Тіл қатады шөптер де

  • 0
  • 0

Арайланған таңдарда,
Шықшы, қалқам, аңғарға.
Самал желмен тербеліп,
Тіл қатады талдар да.

Толық

Қарап көріңіз