Әділбек
- 0
- 0
Шабыттың соқпай жүйрік ерке желі,
Қағазға түспей сұлу, көркем зері,
Маржандай жатушы еді тереңдегі,
Бұл бір жыр ой түбінде көптен бері.
Әнқұмар, кедей ұлы салға ерген,
Өзгеден шешен тілді, пішінді еді.
Ойға кең, тілге шебер, бай мінезге
Бір бетті, бармайтұғын бұлтаң сөзге,
Оқушым, айтарым көп қойсаң құлақ,
Өмір тек емес мөлдір қайнар бұлақ.
Ол бірде қара судай қалар тұнып,
Тасқын боп кейде таудан жатар қулап.
Erras
Не понравилось