Адам — мәңгілік
- 0
- 1
Бұл жалғаннан
Басқаным кейде шоқ болды.
Бұл жалғаннан
Құшқаным кейде от болды.
Бұл жалғаннан
Басқаным кейде шоқ болды.
Бұл жалғаннан
Құшқаным кейде от болды.
Әнқұмар, кедей ұлы салға ерген,
Өзгеден шешен тілді, пішінді еді.
Ойға кең, тілге шебер, бай мінезге
Бір бетті, бармайтұғын бұлтаң сөзге,
Оқушым, айтарым көп қойсаң құлақ,
Өмір тек емес мөлдір қайнар бұлақ.
Ол бірде қара судай қалар тұнып,
Тасқын боп кейде таудан жатар қулап.
Бибігүл
Өлеңдері жалынды! Келер ұрпаққа берері мол дүниелер екен.