Өлең, жыр, ақындар

Аласа

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1744
Айтпа, бауырым, үйінді аласа деп,
Бұл маңда биік үйлер бар аса көп.
Жаның биік болғасын барлығынан,
Дос-жарандар түсеміз таласа кеп.
Бұл отау ән мен жырдың ұясы ма,
Күтіп тұр өз кезегін күй асыға.
Қолыңа ал қоңыр үнді домбыраны,
Ән өрлет Алатаудың қиясына.
Қалықтат сұлу әннің қаршығасын,
Жүректен күй сорғалап тамшыласын.
Соншама асқақ әуен, сырлы сазға
Қалайша тебіренбей жан шыдасын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ертең қиып кетерсің

  • 0
  • 0

Толы тағам: әні қызым, әні бал,
Ал жолаушым, шөлдеп келдің қанып ал.
Бұл ауылдың сұлу қызы тағы бар,
Ақын жігіт — жерің осы танылар.

Толық

Қайран, талқы таулары-ай!

  • 0
  • 0

Өлеңнің өніп жатса тасқа гүлі,
Жұртына жетіп жатса асқақ үні.
Табаны аумай өтсе туған жерден
Адамның болар ма екен басқа мұңы?!

Толық

Жалын

  • 0
  • 0

Көңіл — перне абайсыз басып қалып,
Толастады дауыл-күй,
Тасып барып.
Есіліп тұрсыншы бір сол нәзік ән,

Толық

Қарап көріңіз