Өлең, жыр, ақындар

Шабыт

  • 07.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1985
Тағдырдан шабыт тілеп жалынбаймын,
Мінезім бар өзімше жалындайтын.
Бермесін жиендікпен тартып алсам,
Несі бар, жақсы өлеңнің жазылмайтын.
Көлеңкесі бола алман "жанды елестің",
Жеңісін қолдан бермен жырда егестің,
Қуанышым, бақытым — бәрі өзіңсің,
Сен тұрғанда өмірде жарлы емеспін.
Айнала мүлгіп манаурап,
Түн тынысын алады.
Су түбінде ай аунап,
Діріл қағып барады.
Қиялым асау толқындай,
Арманды тербеп келеді.
Тұрармын кайтып толқымай.
Табылмай көңіл керегі.
Жұлдыздар көзін ілмейді
Шолпан тұр жерге қарайлап,
Әттең ол бірақ білмейді,
Таң келерін арайлап.
Жайыпты суға қанатын,
Ақша бұлттар алыстан.
Сапарым ұзақ баратын,
Мазасыз жаным алысқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзіңе

  • 0
  • 0

Желге ырғалып үлбіреген
бейне жаздың гүліндей.
Сезесің бе, жастығыңды барады өтіп білінбей.
Күндер тез-ақ асығады,

Толық

Бар өмірге қимас ем..

  • 0
  • 0

Дүлей теңіз — мендегі сезім деген,
Жан бар ма, сезім күшін сезінбеген.
Бар өмірге қимас ем әттең дүние-ай,
Жалғыз сәтті өткізген

Толық

Белеңдер

  • 0
  • 0

Талай белден өтіппіз салып-ұрып,
Алдымыз — шопан ауылы Сарықұдық.
Ақши менен тербетіп қамыс басын,
Жел еседі сыбырлап өлі құрып.

Толық

Қарап көріңіз