Өлең, жыр, ақындар

Шабыт

  • 07.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1954
Тағдырдан шабыт тілеп жалынбаймын,
Мінезім бар өзімше жалындайтын.
Бермесін жиендікпен тартып алсам,
Несі бар, жақсы өлеңнің жазылмайтын.
Көлеңкесі бола алман "жанды елестің",
Жеңісін қолдан бермен жырда егестің,
Қуанышым, бақытым — бәрі өзіңсің,
Сен тұрғанда өмірде жарлы емеспін.
Айнала мүлгіп манаурап,
Түн тынысын алады.
Су түбінде ай аунап,
Діріл қағып барады.
Қиялым асау толқындай,
Арманды тербеп келеді.
Тұрармын кайтып толқымай.
Табылмай көңіл керегі.
Жұлдыздар көзін ілмейді
Шолпан тұр жерге қарайлап,
Әттең ол бірақ білмейді,
Таң келерін арайлап.
Жайыпты суға қанатын,
Ақша бұлттар алыстан.
Сапарым ұзақ баратын,
Мазасыз жаным алысқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көрініс

  • 0
  • 0

Бүгін қандай табиғат жарасымды,
Бейне бір күліп тұрған бала сынды.
Бұрын-соң көрмегендей күйге салар,
Бойына жинап алып бар асылды.

Толық

Сағынышпен ойға алдым

  • 0
  • 0

Жағасына сәл кідіртіп Сайрамның,
Елес сынды өте шықты,
Қайран күн!
Сұлу Сайрам тұнығынан өмірге —

Толық

Тентек

  • 0
  • 0

"Тентек су" деп тегін айтпай ел сені,
Өзің жайлы көп шертеді ертегі.
"Мың қарағай" тау арасы қайнарың,
Құлдырап кеп араладың өлкені.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар