Өлең, жыр, ақындар

Босаға

  • 13.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1296
Бұлдырай ма, сағым қуып қаша ма,
Төбе-төбе оқшырайған тас оба.
Жаугершілік.
Келіп қалды мұндалап,
Сонда ерге сүйеу болған Босаға.
Кездерінде малы түгел, бас аман,
Бұл маңайда —
Думан, тойлар жасаған.
Келін түсіп,
Қыз ұзатып, күйеу кеп,
Сан қызыққа куә болған, Босағам.
Опасыз жау шыға келіп тасадан,
"Қайран елім, көріскенше
Қош аман" - деп,
Қас батыр
Жайдақ мініп тұлпарға,
Алмас найза жарқылдаған, Босағам.
Талай тартыс, төтеп берген қырғынға,
Ашылмаған, айтылмаған сыр мұңда.
Жазым болған,
Жауға шапқан кезінде,
Батыр жатқан
Мола үстінде тұрмын ба.
Мән бермейміз, сан келеміз біз мұнда,
Қиян көкте ұшар қыран, құзғын да.
Көп суреттер
Көз алдымда тұр менің
Көңіліме
Мыңнан бірін сыздым ба.
Жоқ, сызғам жоқ,
Айшық іздеп келем мен,
Құс қанаты сусылдайды төбемнен.
Тас обалар —
Ескерткіштей тұр қатып,
Суыртпақтап сыр тартамын тереңнен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баянтау

  • 0
  • 0

Неге оны Баян-жүрек атады екен,
Осынау тау жанға жылы ата мекен.
Бір кезде бабам көшкен қара нардай,
Созылып кеп жазыққа жатады екен.

Толық

Туған елім

  • 0
  • 0

Туған елім, күн сүйген — Қазақстан,
Түлегіңмін төріңді қалап ұшқан.
Жүрегім — сырлы қобыз күй толғайтын,
Соғыпты саған арнап қазақ ұстаң.

Толық

Тау әсері

  • 0
  • 0

Жалғасып жатқан шыңға шың,
Шалғайдан көрдім шың басын.
Етектен тұрып үн қатсам,
Биіктен тауым тыңдасын.

Толық

Қарап көріңіз