Өлең, жыр, ақындар

Босаға

  • 13.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1459
Бұлдырай ма, сағым қуып қаша ма,
Төбе-төбе оқшырайған тас оба.
Жаугершілік.
Келіп қалды мұндалап,
Сонда ерге сүйеу болған Босаға.
Кездерінде малы түгел, бас аман,
Бұл маңайда —
Думан, тойлар жасаған.
Келін түсіп,
Қыз ұзатып, күйеу кеп,
Сан қызыққа куә болған, Босағам.
Опасыз жау шыға келіп тасадан,
"Қайран елім, көріскенше
Қош аман" - деп,
Қас батыр
Жайдақ мініп тұлпарға,
Алмас найза жарқылдаған, Босағам.
Талай тартыс, төтеп берген қырғынға,
Ашылмаған, айтылмаған сыр мұңда.
Жазым болған,
Жауға шапқан кезінде,
Батыр жатқан
Мола үстінде тұрмын ба.
Мән бермейміз, сан келеміз біз мұнда,
Қиян көкте ұшар қыран, құзғын да.
Көп суреттер
Көз алдымда тұр менің
Көңіліме
Мыңнан бірін сыздым ба.
Жоқ, сызғам жоқ,
Айшық іздеп келем мен,
Құс қанаты сусылдайды төбемнен.
Тас обалар —
Ескерткіштей тұр қатып,
Суыртпақтап сыр тартамын тереңнен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маңырақ

  • 0
  • 0

Жанымды бір көргеннен жадыратқан,
Жер бар ма, шіркін, өтер Маңырақтан.
Бір кезде осы ауылда, осы маңда,
Естай да "Назқоңырын" аңыратқан.

Толық

Алатау

  • 0
  • 1

Күн сүйген биік шыңын Алатаудың,
Найзадай жақпар тасын жуған жауын.
Тәкаппар басын имес, қарт кеудесін
Қарашы, күміс қардың тұмшалауын.

Толық

Малта тас

  • 0
  • 0

Әдемі, қандай жұмыр малта тасың,
Толқындар көрсетпейді жайса шашын.
Тапжылмай, көл жиектеп жату үшін,
Сұрапыл дауылмен де шайқасасың.

Толық

Қарап көріңіз