Өлең, жыр, ақындар

Босаға

  • 13.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1740
Бұлдырай ма, сағым қуып қаша ма,
Төбе-төбе оқшырайған тас оба.
Жаугершілік.
Келіп қалды мұндалап,
Сонда ерге сүйеу болған Босаға.
Кездерінде малы түгел, бас аман,
Бұл маңайда —
Думан, тойлар жасаған.
Келін түсіп,
Қыз ұзатып, күйеу кеп,
Сан қызыққа куә болған, Босағам.
Опасыз жау шыға келіп тасадан,
"Қайран елім, көріскенше
Қош аман" - деп,
Қас батыр
Жайдақ мініп тұлпарға,
Алмас найза жарқылдаған, Босағам.
Талай тартыс, төтеп берген қырғынға,
Ашылмаған, айтылмаған сыр мұңда.
Жазым болған,
Жауға шапқан кезінде,
Батыр жатқан
Мола үстінде тұрмын ба.
Мән бермейміз, сан келеміз біз мұнда,
Қиян көкте ұшар қыран, құзғын да.
Көп суреттер
Көз алдымда тұр менің
Көңіліме
Мыңнан бірін сыздым ба.
Жоқ, сызғам жоқ,
Айшық іздеп келем мен,
Құс қанаты сусылдайды төбемнен.
Тас обалар —
Ескерткіштей тұр қатып,
Суыртпақтап сыр тартамын тереңнен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жасыл жапырақ Қ.Н-қа

  • 0
  • 0

Тез болды барғаныңнан оралғаның,
Демеймін жүгі жеңіл жол-арнаның.
Сол елді қайта көріп,
Қайта құшу —

Толық

Жайық жағалаулары

  • 0
  • 0

Жайқалып жатыр, Жайықтың жасыл
жағалаулары,
Жалтылдап ұшқан, бұлттарды құшқан
шағала–ау бәрі.

Толық

Көрдім мен

  • 0
  • 0

Көрдім мен, қара көздің от шашқанын,
Құлатқанын кеудеме отты аспанын.
Көрдім міне, жарқылдаған асыл кездік,
Жерде жатып қарайып тот басқанын.

Толық

Қарап көріңіз