Өлең, жыр, ақындар

Екі тышқан (Ғ. Тоқайдан)

  • 18.04.2015
  • 2
  • 2
  • 10768
Даладан екі тышқан май тауыпты,
Шығынсыз екеуі де жай тауыпты.
Жанжалдасып бұл майды бөлісе алмай,
Маймылға бөлдіруге көңілі ауыпты.

Білдірді бұлар барып маймылға өзін,
Айтысты арадағы жанжал сөзін.
«Қош келдің, таразым бар, өлшейін,— деп,
Жоғалтуға ойлапты майдың көзін.

Өлшепті бір жағына майды салып,
Анжағы көтерілді босқа қалып.
Бос жағы мен май жағын теңгеруге
Маймыл тықты аузына майдан алып.

Ақырын жеп бітіріп майлы басын,
Безбеннің тегістепті екі басын.
Безбеннің бірдейлігін көзбен керіп,
Тышқан кетті ағызып көздің жасын.

Сорлының жанжалдасқан майы қайда:
Бермейді ешбір уақыт жанжал пайда.

Өз ара қосылмаса ынтымағың,
Жем болдық көрінгенге әрбір жайда.
Ендігәрі бірліктен айрылмасқа,
Тышқандар ант етіпті бір кең сайда.



Пікірлер (2)

Айым

менің ойымша бұл жерде кейбір ұқсамай қалған жері бар

Ақзияш

өте көп мен мундаи өте узак олен издемедим

Пікір қалдырыңыз

Ендігі беталыс

  • 1
  • 0

Кірді ғой түстен кейін тентек ақылы,
Сертімнің бұл өмірлік ең ақыры:
«Адам — құл өзін жеңіп ұстамаған»
Деген бір Сократтың бар нақылы.

Толық

Қандай

  • 1
  • 2

Туғандар, жүрген қандай, жатқан қандай,
Жатқан сайын жамбасқа батқан қандай?
Ақ нұрды жарқыраған от деп ұғып,
Білмей жатып таспенен атқан қандай?

Толық

Бұл памятым, ал еске

  • 1
  • 0

Бұл памятым, ал еске:
Жүрегім сізден көшпеске,
Достық жібін шешпеске,
Күннің нұры сөнгенше,

Толық

Қарап көріңіз