Өлең, жыр, ақындар

Көрсін ол

  • 20.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1892
Нәресте талпынып тұрды ғой бесіктен,
Сен оны қайтадан бесікке байлама.
Көрсін ол дүниенің кеңдігін есіктен,
Ұмтылсын еңбектеп жарыққа жайнаған.
Бассын ол тақыр мен тастарды, шөптерді
Құлар деп, жылар деп сен оған қиналма.
Кетпесін айналып жан күйттер ептіге
Әзірле қазірден күйреуге, қирауға.
Мейлі ол құласын, мейлі ол жыласын,
Үйренсін өзінің көз жасын ішіп те.
Көрсін ол биікке құс болып ұшып та,
Көрсін ол қатерлі тереңге түсіп те.
Білсін ол неліктен суығын ақ қардың,
Білсін ол неліктен ыстығын оттардың.
Білсін ол қайғысын күрсінген қарттардың
Білсін ол құдіретін қып-қызыл жас қанның.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамға

  • 0
  • 0

Жыласа біреу қосыла мен де жылаймын,
Бөлмеймін оны қара деп, яки сары деп.
«Жылады неге?» - деп қана Іштей сұраймын,
Бөлмеймін оны жас па екен, яки кәрі деп.

Толық

Дос портретіне

  • 0
  • 0

Апырым-ау, жоғалттым ба осы адамды,
Өзіммен бір туғандай дос адамды.
Жалаудай жалт-жұлт ойнап тұр еді ғой,
Қалайша көз алдымнан өше қалды.

Толық

Адам

  • 0
  • 0

Бала едім мен ол күндері
Қарным ашса жылайтұғын,
Жылап тамақ сұрайтұғын
Әйтсе де мен ұмытпаппын,

Толық

Қарап көріңіз