Ғани монологы
- 0
- 0
– Революция от пен оқтан жаралған
«Ғани!» деді, атымды атап шақырды.
Түстім келіп күркіреген майданға –
Зор майданға - қан майданға ақырғы.
Сүйгенім сен
Сенші, сәулем: сүйгенім сен жалғанда,Аңсарым сен - ойда жалғыз қалғанда.
Сен менікі, мен сенікі болмасам,
Өтер едім өкінумен арманда.
Маздап сәулем, көзіңнен от жанады,
Кірпігіңнен меруерт шоқтар тамады.
Күйресе де, күл болса да көнуге
Көбелектей жаным қанат қағады.
Тарт өзіңе, шапағатшым аяла,
Тарт өзіңе, алшы мені саяңа!
Күйдір, жандыр құшағыңда, сәулешім,
Жалыныңды жанымнан тек аяма!
1936
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
айдана
тамаша -
Ислам жирный
Жақсы өлең -
Аружан
Кішігірім болама көп қой -
Сайрамбай Каусар Асхатқызы
Жоқ
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі