Правдаға
- 0
- 1
Мен бала едім тұңғыш сені көргенде,
Тұңғыш рет тіліңді ұға білгенде.
Сен, қаралы көз жасыңмен естірттің
Әкем менің - ұлы Ленин өлгенде.
Көзінен күлкі өшпейтін,
Өнер мен ойы өспейтін –
Осы бір ағаң – ағаң - ақ
Сенен артқан досы жоқ,
Дейміз ғой ескі әдетті қойшы бүгін,
Дейміз ғой ескі әдетті жойшы бүгін.
Сыйлаймын жаңалығын жаңа жұрттың,
Сүйемін сонда да ескі қойшылығын.
Аружан Конысбек
Мен шынымды айтсам бұған қарап монолог деп айта алмаймын .себебі мынауың адам жылатарлықтай емес.
АЛУА 2010
ОТЕ КЕРЕМЕТ
КУШТИ