Әбибулла мен Аллаяр хикаясы
- 0
- 0
Халық болып қатыра судан келдік мұнда,
Нәпсінің ойлап қамын дедік: "Іңга!".
Ананың алдын жайлап отыз айдай,
Емшектің еміп сүтін сарықтық жұмыла.
"Бар" мен "Жоқ", "Ал" менен "Бер"
"Бар" мен "Жоқ", "Ал" менен "Бер" бірге туған,"Ал" мен "Бар" ажал жетіп өлген удан.
"Жоқ" пен "Бер" жұрт біткенді жүр аралап
Жанына жолдас ертіп ылғи қудан.
"Жоқ-жоқ" деп жұрттан асқан байлар - дағы
Құтылар қолға түспей қалың дудан.
"Бер - бер" деп бір пара қу бойыңды ертіп,
Май алар ас қатықтық ұрттам судан.
Көзіңе кейпім күйкі көрінгенмен,
Құтқармас қуған аңын мен бір бұдан!
Дамолла Тұрмағамбет қолым қойдым,
Әулеті Кіші жүздің Кете рудан.
1906
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Тұрмағамбет пен Әбдікәрім
- 0
- 0
Алашқа атың шыққан ақын едің,
Шәрбатын әр ғылымның татып едің.
Жар-жолдас жасыңызда және де ертпей,
Бәйгіге бағасы мол батып едің.
Аяжан
Бұл өлең өте әдемі