Махаңа

Кісі еді күткен дінін Махаң таза,
Тазалық тұрмысында тапты қаза.
Ұжмақтан, иншалла, орын алып,
Ісінен тіріде еткен табар маза.
Жәрдемі жар мен досқа және тиер,
Күнінде көп жиылған яуміл жаза.90
Жеңге, енді тайларыңды таза асырап,
Белің бу божырамай, болып маза.
Артынан арнап келіп, кеуіл айту,
Салынған санды ерлерге бізден аза.
Лайық әулие деп ақ ту тігу,
Әйелге ердің ақын еткен бажа.
1932
* * *
Аспан — садақ, ажал — оқ,
Мысалы, Алла — мерген - ді.
Жер — омақа, біз — қоян,
Етуге әл жоқ ербенді.
Сұм нәпсі үшін сонда да,
Қоймаймыз құлаш кергенді.
Кетіреміз кеуілден,
Күні кеше көргенді.
Бұл жақанды билеуге,
Неше мың сан ер келді.
Біткен соң тағдыр, бәрі де,
Аманат жанды берген-ді.
Ажалдан аман қалған жоқ,
Бергенмен жинап, тергенді.
Қамықпаңдар, қалайда,
Оларға Махаң ерген-ді.
Арман жоқ сегіз бейішке,
Ете қойса серуенді.
Көшіп жатқан ерте-кеш,
Асылында адам — керуен-ді.

---