Өлең, жыр, ақындар

Бұлт және күн

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3234
Түс көріп ем:
Сақ-сақ күліп албасты,
Жүн-жүн қолмен жағама кеп жармасты.
Келесі күн
Қуанышым мендегі
Өкінішпен,
Ренішпен алмасты.
Қырдың ұлы гүлді қалай қияды?!
Күнмен қоса ол да нұрын құяды.
Бүгін, бүгін...
Қызғалдақтай жырымды
Таптап кетті надандықтың тұяғы.
Жасырмаймын,
Жасырмаймын сырымды.
Бір көлеңке басты менің нұрымды.
Барар жерге жете беріп,—
Әттең-ай!—
Арындаған арғымағым сүрінді.
Дос дегенде көңіліме жаз кірді.
Олар бірақ мені бекер жазғырды.
Басыма күн туған кезде
Оларды
Әзәзілдер оп-оңай-ақ азғырды.
Амал қанша жанбай қойса бағы ұлдың!
Осыны айтып қай кезде мен шағындым?
Кешкілікте тойда болып,
Ертесін
Хирургтің столынан табылдым...
Айтты деме құсасы мен мұңдарын.
Көрген мұны менен басқа мың дарын.
Түйілуін түйілді бұлт,
Сонда да
Ұмытқам жоқ бұлт астында күн барын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таусылғанмен азаматтың амалы

  • 0
  • 0

Таусылғанмен азаматтың амалы,
Тіл таба ма санасыз бен саналы!
Бейбіт күннің өзі майдан деп едім,
Сол сөзімнен қайтқан жоқпын мен әлі.

Толық

Жігітке жиырма деп қараған кім?

  • 0
  • 0

Жігітке жиырма деп қараған кім?
Жігіт емес бəрі шаш тарағанның.
Туған күні тумайды ер,
Туады ол

Толық

Бараққа

  • 0
  • 0

Туысқан бізде мықты ғой
Тарылған ниет-пейілден.
Туған жер болып шықты ғой
Мақаншы саған кейіннен.

Толық

Қарап көріңіз