Өлең, жыр, ақындар

Жұрт менің жағдайымды білем дейді

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3459
Жұрт менің жағдайымды білем дейді.
Жырымды есептейді,
Түгендейді.
Мен болсам өртенемін,
Күйінемін,
Бірақ та жұмысымнан түк өнбейді.
Қалайша көкіректі мұң баспайды:
Ой мен ой,
Сөз бен сөзім жымдаспайды.
Бүреді жүрегімді шеңгелімен
Баяғы Абайменен сырлас қайғы.
Дегендей тірлік маған:
Жоқ керегің,
Өртейді өзегімді шоқ дер едім.
Ешкімді ұнатпаймын,
Жаратпаймын,
Өзімді одан бетер жек көремін!
Жемеймін дастарқанның шұқып асын,
Бұл күйден қалай қашып құтыласың?!
Шаппайды еш нәрсеге зауқым тіпті,
Аумайды еш нәрсеңе ықыласым.
Шабытсыз, бастан кешіп ауыр ойды,
Адасқан қозы-сезім маңырайды.
Отаудай айырылған аруынан
Көңілім кейде солай қаңырайды...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көп балалы үй

  • 0
  • 0

Өсекшінің қысқармаған штаты,
Ол келеді сөздің отын тұтатып.
Екі сұлу бірін-бірі кекетіп,
Екі мықты бірін-бірі мұқатып.

Толық

О бастан-ақ тазалыққа құмарттым

  • 0
  • 0

О бастан-ақ тазалыққа құмарттым.
Құмарттым да жүрегіме жүк арттым.
Тамған сия,
Жұққан кірді өшіріп,

Толық

Қолжазба өртеу

  • 0
  • 0

Бұл ақиқат —
Шаруам жоқ ертегіңде,
Мен бір повесть жазған ем ерте күнде:
Сақтап-сақтап келдім де.

Толық

Қарап көріңіз