Өлең, жыр, ақындар

Керіліп керегедей

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 413
Келе ме көздің жасы төгілгісі,
Кеудемнің көтерілді шөгіндісі.
Керіліп керегедей тұрушы еді
Тауымның қызыл­жасыл тобылғысы.
Қыраттың құлпырғанда тобылғысы,
Сайрайтын сан құбылып көңіл құсы.
Талпынып балапандай жүрегім де,
Келетін күн нұрына шомылғысы.
Қиқулап құстар келген сол күндерде,
Тобылғы бүрлеуші еді торғын белде.
Аспанның асты түгел жұпар шашқан,
Жұмағын жер бетінің көрдіңдер ме?
Бақыттан қылмаған соң тағдыр кенде,
Жұмақтың жұпарынан сордым мен де.
Сол жұмақ Тарбағатай бөктерінде,
Жер емес жеткізбейтін жол жүргенге...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғасырмен қоштасу

  • 0
  • 0

Мың жылға нүкте қойып сен де, міне,
Кетесің еріп дәуір керуеніне:
Ғасырым, көз танитын – өз тарихым,
Қош енді, ризамыз бергеніңе!

Толық

Найзағай

  • 0
  • 0

Жарық дүние қымбат қой жан біткенге,
Жәндік екеш жан тәтті жәдіктерге.
Ғұмыр керек күллі бұл табиғатқа:
Барлық орман,

Толық

Құланойнақ

  • 0
  • 0

Құлан жоқ.
Аты ғана – Құланойнақ.
Меңіреу.
Мелшиеді ұлан аймақ.

Толық

Қарап көріңіз