Өлең, жыр, ақындар

Керіліп керегедей

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 532
Келе ме көздің жасы төгілгісі,
Кеудемнің көтерілді шөгіндісі.
Керіліп керегедей тұрушы еді
Тауымның қызыл­жасыл тобылғысы.
Қыраттың құлпырғанда тобылғысы,
Сайрайтын сан құбылып көңіл құсы.
Талпынып балапандай жүрегім де,
Келетін күн нұрына шомылғысы.
Қиқулап құстар келген сол күндерде,
Тобылғы бүрлеуші еді торғын белде.
Аспанның асты түгел жұпар шашқан,
Жұмағын жер бетінің көрдіңдер ме?
Бақыттан қылмаған соң тағдыр кенде,
Жұмақтың жұпарынан сордым мен де.
Сол жұмақ Тарбағатай бөктерінде,
Жер емес жеткізбейтін жол жүргенге...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоштасады күндер қолын бұлғаған

  • 0
  • 0

Қоштасады күндер қолын бұлғаған,
Көңілін бір сәт кімдер кейін бұрмаған?
Сенің де, айнам, алма жүзің солыпты-ау
Сонау жылғы маған сонша бұлдаған.

Толық

Маман-Тұрысбек

  • 0
  • 0

Жетісуда бай өткен Маман деген,
Мектеп ашқан, алысып наданменен.
Байлық деген – білгенге қолдың кірі,
Адам күні – қашанда адамменен.

Толық

Қош болыңдар, ақ аттар

  • 0
  • 0

Шыбын жанға тіршілікте азап бар,
Күнәліге қияметте тозақ бар.
Күмбір-күмбір кісінейді түсімде,
Аспан жақтан аппақ сүттей боз аттар.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар