Өлең, жыр, ақындар

Керіліп керегедей

  • 26.09.2021
  • 0
  • 0
  • 598
Келе ме көздің жасы төгілгісі,
Кеудемнің көтерілді шөгіндісі.
Керіліп керегедей тұрушы еді
Тауымның қызыл­жасыл тобылғысы.
Қыраттың құлпырғанда тобылғысы,
Сайрайтын сан құбылып көңіл құсы.
Талпынып балапандай жүрегім де,
Келетін күн нұрына шомылғысы.
Қиқулап құстар келген сол күндерде,
Тобылғы бүрлеуші еді торғын белде.
Аспанның асты түгел жұпар шашқан,
Жұмағын жер бетінің көрдіңдер ме?
Бақыттан қылмаған соң тағдыр кенде,
Жұмақтың жұпарынан сордым мен де.
Сол жұмақ Тарбағатай бөктерінде,
Жер емес жеткізбейтін жол жүргенге...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Басыңды сақта

  • 0
  • 0

Баянсыз мынау заманда,
Базарға барып бақ сынар.
Саудасыз нәрсе адамға
Еш жерде, бауырым, жоқ шығар.

Толық

Бүктетіліп атыларсың...

  • 0
  • 0

Адасқанның көрген күні күн емес,
Қаңғырған жан қайда барып түнемес?
Қайыршының күркесінің шамындай,
Жер түбінен жылтырайды бір елес.

Толық

Меруерт моншақ

  • 0
  • 0

Сағыныштан,
Алып ұшқан,
Қоңыр қаздай арман­ай!
Көл таба алмай,

Толық

Қарап көріңіз