Өлең, жыр, ақындар

Уақыттың өте берсін ай, аптасы

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 406
Уақыттың өте берсін ай, аптасы,
Өмірдің біз емеспіз аяқ, басы.
Алаңсыз күлімсіреп шалықтаған,
Сәбиді ұйқыдағы оятпашы.
Періште болар оны сақтаушылар,
Жұлдыздан тамған жерге пәк тамшылар.
Мүмкін ол «гені» арқылы бабаларын,
Түсінде көріп, күліп жатқан шығар...
Хабарсыз дүние, мансап, тақтан да олар,
Ол үшін ешнәрсе де жоқ, таңданар.
Мүмкін бір көрер күнін, болашағын,
Алаңсыз көріп, біліп жатқан болар...
Білмейді тау көгкенін, тал өскенін,
Ағарып келеді есіп, таң ескегін.
Мен үшін бір құпия бар сияқты –
Жүзінде ұйқыдағы нәрестенің...
Анадан туғанына бұлданып ап,
Есейіп, өссін десең... жылдамырақ.
Мезгілсіз ойда жоқта оятпашы,
Жатқанда, бірде күліп, бірде жылап...
Жүзінде тазалық бар, осы ұққаным,
Кетеді ол жыласа, тасып қаным.
Түс көріп шалықтап бір ұйықтап жатқан,
Сәбиді жұлқылап сен, шошытпағын.
Тербеткен жер-бесікті ей, ақ таңдар,
Ақ сүтпен тұлғасын тұр бояп таулар.
Сәл сабыр, өз еркімен оянады,
Сәбиді ұйқыдағы оятпаңдар,
оятпаңдар!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Теңіз де көк, сезім де көк, көк те көк

  • 0
  • 0

Теңіз де көк, сезім де көк, көк те көк,
Ақ бас толқын әлденеге өкпелеп.
Жартас бетін шапалақтап ұрады,
Көкірегін ашулы бір кек бөлеп.

Толық

Сенің даусың

  • 0
  • 0

Жанымды сенен басқа жан ұқпай жүр,
Қабағын қашып кетті танытпай жыр.
Алқынып, ауа жетпей аузымды ашам,
Қайраңға шығып қалған балықтай бір.

Толық

Өзім адам, адамсыз күн жоқ маған

  • 0
  • 0

Өзім адам, адамсыз күн жоқ маған,
Өмірімнің жүрегі онсыз соқпаған.
Сырты көктем, ішіне қыс орнатып,
Адам атын жамылғаннан сақтанам.

Толық

Қарап көріңіз