Өлең, жыр, ақындар

Табиғатқа табыну

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 8749
Табиғат,
Көңілінде бар ма сынық?!
Сен мені —
Сахараның ардасын ұқ!
Бұл жолы шөлмексіз-ақ,
Қалбырсыз-ақ,
Мен саған келіп тұрмын дорба асынып.
Өзіңде өткізген ем бұла күнді.
Сағындым бөкеніңді,
Бұланыңды.
Үнінен бажылдаған машинаның
Дем алдыр менің сорлы құлағымды!
Ойлама бірі екен деп мені екінің.
Маған жат әрекеті әулекінің.
Іліп қой жел өтіне
Киімімді
Иісі сіңген әбден темекінің.
Бағалай алмады деп көк теңізді,
Табиғат,
Әшкерелеп сөкпе бізді.
Тазала, саумал ауа,
Самалыңмен
Заводтың мұржасындай өкпемізді.
Санадан гөрі кейде сезім жетік,
Сезімсіз болар менің сөзім жетім...
Табиғат,
Емде мені,
Оралайын
Өзіңсіз күн жоғына көзім жетіп!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табиғат және мен

  • 0
  • 1

Табиғаттан қол үзу де — бір қайғы.
Күйбең тірлік қызығыңды ұрлайды,
Банкеттегі хрустальдің сыңғыры
Жапырақтың сыбдырына тұрмайды.

Толық

Қызғаншақ келіншек

  • 0
  • 0

Азаматын кінәлідей тергеген
Әйелді мен бұрын-соңды көрмегем.
Жүрекпенен ұстамасаң жігітті,
Жүгендеуің мүмкін емес мөрменен!

Толық

Қыс

  • 0
  • 0

Көктемде әнші құстар кеп қонатын,
Колхоздың айналасы бақ болатын.
Конақ қыс ала келіп базарлығын
Кигізді ұлпа қардан ақ халатын.

Толық

Қарап көріңіз