Өлең, жыр, ақындар

Жұмақ

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2976
Көк шалғынды жапырса
Киіз үйдің іргесі;
Сұлу жеңгең сапырса
Сары қымыздың бір месін;
Ән-жырыңа елтісе
Әулие жер,
Асыл жер;
Тотай болып желпінсе
Таудан соққан жасыл жел;
Айқындасаң ойыңды,
Ақын көңіл жыр көзеп;
Қымыз билеп бойыңды,
Қалғып кетсең бір мезет;
Өңіңдегі жұмақты
Көрсең сосын түсіңде;
Түрсең екі құлақты
Талдай нәзік мүсінге;
Жапан-дала сияқты
Жатқандай бір той аңсап?
Дүбірлеген тұяқтың
Дыбысынан оянсаң;
Жоқ ешқандай алаңың,
Бір тынығып алдың ба?!
Дастарқаны даланың
Дайын тұрса алдыңда;
Құда түссең салтымен,
Қалай айтар қыз өкпе?!
Жолығыссаң,
Салқынмен
Шығып түнгі күзетке.
Ол да сендей көздеген
Бақыт атты бұлақты...
Ойлап тапқан сөз деме
Көп естіген жұмақты!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дүріл мен діріл

  • 1
  • 3

Көктің де өзіне
Пайданың көзімен
Қараймыз бүгінде.
Гүл деген құнсыз бақ,

Толық

Тоңазытқыш

  • 0
  • 0

Ыссыда ет біткенің базданатын —
Өзінің жоғалтатын жазған атын.
Қасық та жүзіп беріп майға тыққан,
Қалатын сүт дегенің шәй қатықтан.

Толық

Кемірген кім, ішкен кім?

  • 0
  • 1

Қағып шаңды,
Кітапшамды
Темірменен
Кемірген кім?

Толық

Қарап көріңіз