Өлең, жыр, ақындар

Аңшылық

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 4362
Бұл мылтық қашырғандай бір құтымды,
Аң-құсы орман, көлдің үркітілді.
Қырға мен шығар едім тұлпар мініп,
Қондырып иығыма бүркітімді.
Аңшыға қысы да өлең,
Жазы да өлең.
Жүрегін емдейді жар назыменен.
Мен өзім шығар едім
Ширатылған
Құйрығы қошқар мүйіз тазыменен.
Кетпеген күші қайтып,
Өңі ескіріп,
Шығар ем достарымды ілестіріп.
Құс емес,
Қызығымды
Қайтар жолда
Берер ем қыз-қырқынға үлестіріп.
Түбінде саябырсып сезім селі,
Қария шал болғанда,
Көзім сөніп,
Аңшының өтірігін боратар ем,
Өзімнің айтқаныма өзім сеніп,
Бұл уақыт құлан ба еді,
Бөкен бе еді! .
Бұлдырап көз алдымда өтем деді.
Мен сондай болар едім
Бола алмадым...
Жарықтық сондай еді көкем менің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бәрі жедел

  • 0
  • 0

Бәрі жедел,
Бәрі жылдам,
Асығыс.
Сырқырайды шаруа толы басымыз.

Толық

Шылым жыры

  • 0
  • 0

Шылыммын,
Шылыммын,
Сөзі рас ғылымның:
Сорымын жүректің,

Толық

Ерлі-зайыпты қазақтар

  • 0
  • 1

Біздің халық, біле-білсең, бір ғажап!
Сүйе тұра,
Бірін-бірі жүр қажап.
Қанша жақсы көрсе-дағы әйелін

Толық

Қарап көріңіз