Өлең, жыр, ақындар

Түсінем сенің қамыққан күйің

Түсінем сенің қамыққан күйің,
Жалыққан миың шаршаған.
Күте де күте зарыққан қиын,
Күтумен өткен қанша адам.

Толық

Алматыға Арқадан көшіп келгем

Қалса да өлең ауылға, бауырға ұнап,
Сан шағылды тірлікте тауым бірақ...
Көк зеңгірдің айналып ақ бұлтына,
Туған жерге нөсер боп жауу мұрат.

Толық

Рух

Құлагерін көңілімнің қамшылама,
Сәкен десе ет-жүрек жаншыла ма?
Қара орманның қайғысын қара киіп –
Арсыздықтан келеміз аршып, аға!

Толық

Күндерім күнмен жарысып

Арқаға барсам сыр ұғам,
Аппақ әлемге жақындап.
Қасқыр боп қаңтар ұлыған,
Сары аяз тісі сақылдап.

Толық

Жидебайда жазылған жыр

Жалына жүйрік жырдың жармасқалы,
Жанымның жарқ-жұрқ етіп алдаспаны.
«Туғанда дүние есігін ашқан өлең...»
Мен саған жетіп едім жалғасқалы.

Толық

Ұлылықпен сырласу

Шыңғыстаулардың шындығы болып
Шабыттан туған ұлы Абай.
Заманның ішке сұмдығы толып,
Қаңтар боп кетті құралай.

Толық

Сарыарқа. «Протон» құлаған жыл

Еспейді самал таңменен
Шалдыққан шартарабымда.
...Жазира Жаңаарқам менен
Қара орман Қарқаралымда.

Толық

Бастағы балғын шақтың баяны ұшып

Бастағы балғын шақтың баяны ұшып,
Барады күндер зулап,
ай ауысып.
Сайыңнан сайран таппай

Толық

Көктөбеден барады көшіп көктем...

Қанатынан нұр саулап төккен өлең,
Көктем көшіп барады Көктөбеден.
Талайында тағдырдың жазуы бар,
Ағайынға не айтам өкпелеген?

Толық

Байғазы-жыр...

Мәпелер кезі туды құсты ұяның,
Сүйінші!
Самға, арманым,
Ұш, қиялым!

Толық

Ұлытауымның дара шыңында

Ұлытауымның дара шыңында
Ұлтыма біткен бар әлем.
Қараша айының қарашығында
«Қарғам-айлаған» қара өлең.

Толық

Абаймен сырласу

Найзағай-тағдыр шатырламашы,
Дегберін алып пенденің.
Аға сұлтанның ақын баласы,
Сөзімді тыңда сен менің!

Толық

Алаштың арда туған бір баласы...

Ағатай,
айналайын жан ағам-ай,
Ізіңнен басып өткен тамады арай.
Сүйетін адамзатты алаламай,

Толық

Сұрақ белгісі

Жылы ағыстарға жылдардың тартып жетегі,
Өліара туа өріп бір кетсек не етеді?
Алаштың жұрты...
Алтын тұяқтың мөрі бар –

Толық

Борышымды өтейін

Көтерілмеген көңілдің,
Себебін кеш түсіндім,
Тіршілікке алданып,
Жүргеніме өкіндім.

Толық

Біреуге

Елім деп жырлап өтші өле-өлгенше,
Көк туың желбіресін күн сөнгенше.
Адам болып өмірден өту керек,
Дүниеқоңыз жан болып күн көргенше.

Толық

Жан әке

Жан әке асқар тауым,ардақтымсың,
Ұлылықтың көгінде самғадың шың.
Отбасыңды ойладың әрқшан да,
Көкірегіңде,жүрегіңде жатса да мұң.

Толық

Мұқағали ақын

Тебіренмсем ақиық ақын жайлы,
Жан-жүрегім дәл оттай лапылдайды.
Қалайша келістірер десеңізші,
Әсемдеп,әрлеп,сырлап болған жайды.

Толық

Әз Наурыз

Жер жаңарып сұлулықтың лебі есіп,
Күлімдеген Күн менен Ай теңесіп.
Төс қағысып кешіреді бір-бірін,
Кеткен жандар араздасып егесіп.

Толық

Көңіл

Кімненде, неден қалмаған көңіл,
Әбжылан болып арбаған көңіл.
Түлкі бұлаңмен алдаған көңіл,
Сонда да серттен танбаған көңіл.

Толық

Көкжиекке қызарып, сіңіп кетті қарбыз күн

Көкжиекке қызарып, сіңіп кетті қарбыз күн,
Өзегімді өртейді сағыныштай жалғыз мұң.
Көшіңді жолда қалдырмас, қажыры бекем нар қызбын,
Жанына дауа кім табар,

Толық

Шексіз сезім құшағында тербелдім

Шексіз сезім құшағында тербелдім,
Қиялымның әлеміне сен келдің.
Бозғылт тұман арасынан қол бұлғап,
Боз үміттің соңына еріп сенделдім.

Толық

Күлімдеп қауашақ ашатын

Күлімдеп қауашақ ашатын,
Жұпарын жар сала шашатын.
Гүлдердің қып-қысқа тағдыры,
құшағын көктемге ашатын.

Толық

Болашаққа біздер солай жол алдық

Болашаққа біздер солай жол алдық,
Аппақ, адал сезімдерді обал ғып.
Бұлдыр-бұлдыр елестерді қуалап,
Бұйра-бұйра бұлтқа сіңіп жоғалдық.

Толық

Жүрегімді шомылдырып шуаққа

Ақ бұлттарға оранып ап түсімде,
Шексіздіктің әлемнің ішінде.
Жүрегімді шомылдырып шуаққа,
Ғұмыр кешем бұлдыр қиял пішінде.

Толық

Сіркіре көктем жаңбыры

Тазарсын мынау көңіл кір,
Сіркіре көктем төгіл бір.
Сағыныштан тұрады,
Мендегі мұңлы өмір кіл.

Толық

Махаббат пен мейірім

Қарсы алумен марғау әрбір таңымды,
Тарпаң тағдыр талағанда тәнімді.
Махаббат пен мейірімге бөледің,
Жапырақтай қалтыраған жанымды.

Толық

Біз отызды барамыз ау еңсеріп

Әлде неге іштей ғана елігем,
Жүрегімді үнсіздікке телігем.
Күз келгенде құлазиды көңілім,
Аққу қаздай айдыннан жеріген.

Толық

Әнмен әрлеп өмірін жырмен өрген

Әнмен әрлеп өмірін жырмен өрген,
Кеудесіне тағынып гүлден өрден.
Кетті Ерағам аттанып жұмағына,
Ала алмай есебін күннен өлген.

Толық

Жазу

Жазуға телмірем көмескі,
Ойларды парақтап мен ескі.
Шимайға толы бұл маңдайды,
Сүйіп бір жел есті.

Толық

О, Арман–ай

О, арман-ай елесіңе арбалдым,
Шақырады таңғажәйіп таңдар мың
Ен далада жалғыз жортып түн қатам,
Менің бейбақ арманымды жалғар кім..

Толық

Таңдарыма таң қалам да тағдырлы

Таңдарыма таң қалам да тағдырлы,
Еңсеремін еңсе басар бар мұңды,
Көңілімнің гүл бақшасы сарғайды,
Күте-күте көктемдегі жаңбырды.

Толық

Ғаппардың соңғы монологі

Кеудемнің қобыз мұңын тыңдап ғалам,
Мелшиіп қара тау тұр тіл қатпаған.
Кеудемде сағыныштың сазы еседі,
Жанымның терезесін мұң қаптаған.

Толық

Жұтылу

Жаны мен тәні бөлінген,
Періште көрдім көгімнен.
Төсіне сіңді даланың,
Шуағы күннің төгілген.

Толық

Ес жию

Асау тағдыр қайшылаған құлағын,
Мені ағызған аласұрған бір ағын.
Долы дауыл домалатып басымды,
Сенімімнің тарс өшіріп шырағын.

Толық

Мен жылымаймын

Жүзін бүркеп тұрсада тұман айдың,
Жүрсем мейлі біреуге ұнамай мың.
Жарты бақыт жалғаннан сұрамаймын,
Итерседе құрдымға құламаймын.

Толық

Тиянақ

Аспан көңілдің сейілмей қара бұлты мың,
Бұркелеп алды ақ жүзін нала күлкінің.
Бозала таңда,бозарған бордай көңілім,
Қағады әлсіз шық тұнған жара кірпігін.

Толық

Ағалар ай

Дарытқан дарқандығын даладан ай,
Құяды ақылдарың санама арай.
Қайғырсам қабағыма қарап тұрар,
Аман бол ақниетті ағалар ай.

Толық

Биіктікті ұғыну

Тұтқасын бір ұстағандай ғаламның,
Ұрпағымын деп марсидым адамның.
Хауананың құрсағынан бұр жарып,
Топырақпен нұрдан деймін жаралдым.

Толық

Көктем көңіл

Күлімдеп тіл қатады көктем көңіл,
Бұрылып қарамайды өткенге өмір.
Әуендер мені өзіне елітеді,
Ілесіп жыл құсына жеткен не бір.

Толық