Өлең, жыр, ақындар

Ана сөзі

Бозторғай онда таң атпай әнге басты да,
Бейкүнә даусын төкті ғой аспан астына.
Сәріде селеу арасын қалың шық жауып,
Сәскеде сәуле балқытты-ай келіп тасты да.

Толық

Ән естілді, қоңыр кеш

Ән естілді, қоңыр кеш
Қырды қымтап алған шақ.
Кейде адамда көңіл хош,
Өткен жайды толғансақ.

Толық

Әкені сағынамын

Әкем дүние салды...
Артында бір шаңырақ – бір үй қалды.
«Сырқатым бар» деуші еді сыпайылап,
Көзін жұмбай, тіріде кім иланды?..

Толық

Ақ шаңдай артта шұбап қалған жылдар

Ақ шаңдай артта шұбап қалған жылдар,
Ақшамдай іңіріме жалғандыңдар.
Мехнаты жарық боп жанған жылдар,
Махаббаты қарық боп қалған жылдар.

Толық

Ақ қар жапқан даланы аңсадым да

Ақ қар жапқан даланы аңсадым да,
Кеткім келді алысқа, малшы ауылға.
Күлтеленіп тұр ма екен күрең арша
Орғыл қызыл құмдардың қамсауында?

Толық

Ару көктем

Күле қарап күн арайлы үздігіп,
Жер ананы сәулесімен қыздырып.
Табиғатты тамашалап, ән салып,
Көк майсаны басып келед(і)қыз, жігіт.

Толық

Қос аққу

Жер бетіне шуақ шашып арайлы,
Көкжиектен күн күлімдеп қарайды.
Айдын көлді тебірентіп қос аққу,
Ақ ұлпадай мамықтарын тарайды.

Толық

Көңілін кір шалмаған

Дала да кең қарасаң,
Өмір де кең,
Бір қымбат дүние бар,
Көрінбеген.

Толық

Өлеңім, асыл текті Фараондай

Біреудің тіреп тұрған ағасы бар,
Теңізге шықса бірге ала шығар.
Біреулер өсек айтып күнін көрер,
Оны айтпаса аузына жара шығар.

Толық

Жырым оны атйпаса, кім айтады?

Ақын деген лайық боп шын атыма,
Мен өзімнің сүйендім қуатыма.
Қолын бермек түгілі құз шетінде,
Біреулер дайын тұрды құлатуға.

Толық

Ұрпаққа

Ойламаңыз ақын ғой деп бізді өзге,
Жапырақ боп жылайтынбыз күз келсе.
Құдай қанат бергеннен соң қырандай,
Ұшып жүрдік қарамастан тіл-көзге.

Толық

Табиғаттан алғанмын тәрбиені

Мұнан өткен жаныңа азап бар ма?
Мақтауға да үйрендік, азаптауға.
Танымайтын әлемде мені мүлдем,
Алла, мені айырма мейірімнен.

Толық

Бір қолымда өлеңім, бір қолымда бөбегім

Тәтті ұйқысын тербетіп ұйқыдағы төренің,
Туласам да толқын боп тағдырыма көнемін.
Ақын болған әйелмін, сәби сүйген анамын,
Бір қолымда өлеңім, бір қолымда бөбегім.мар

Толық

Секемшіл көңіл сыр берер

Өкінді, гүлім, өкінді –
Бүршігін енді аша алмай.
Кешіккен ұшақ секілді
Ауа райынан аса алмай.

Толық

ХІ ғасыр өлеңі немесе Қыпшақ қызының Оғыз оғланына арзуы

Жанарымда күн күлгенмен түн жылап,
Мен жұртыңда қала бергем тұнжырап.
Оғыз-оғлан, қайрылмастан кетіп ең,
Қиыр жайлап, ұзадың-ау тым жырақ.

Толық

Анаңның сыйы – асылың

Айдың сынығы
Анамның түсті қолына.
Бұлттардың тозған жұлығы
Даланың тиді жонына.

Толық

О, туған жер!

О, туған жер!
Күннен-күнге арта түсті қадірің,
Қадіріңді бір адамдай таныдым.
Саған келіп өксігімді бастым мен,

Толық

Махаббаттың келуі

Махаббатсыз...
Ауыз бармас айтуға да,
Күн шығып,
Қараңғыда ай туа ма?

Толық

Шындықты іздеп

Қара аспан түйе берсін қабағын,
Шындық іздеп жолға шықтым қарағым.
Жазылатын емес орман өссе де,
Орнына мына ескі жараның.

Толық

Күн әрине, сенді саған

Күн әрине, сенді саған,
Шын сүйді деп ойлады.
Жетер емес енді шамам,
Бол махаббат қорғаны.

Толық

Ештеңе етпес күн суығы, күн ыстығы

Ештеңе етпес күн суығы, күн ыстығы,
Ұғу керек жаныңмен дұрыс мұны.
Ойлағаным өмірде алдыменен,
Отанымның, елімнің тыныштығы.

Толық

Құбылыс бар

Елесіңмен, қоштасқанда өзіңмен,
Шығыс жақтан көгілдір нұр сөнбеген.
«Ұмытпаймын» дедің жалғыз сөзіңмен,
Бірақ өзім айтқаныңа сенбегем.

Толық

Өзгеріс

Өзгеріпті япыр-ай,
Өмір деген,
Қоңыздар да өрмелеп,
Шықты әне, көрінбеген.

Толық

Көкшенің жүрегімін

Ардақтаймын халқымның әдет-ғұрпын,
Аманбысың ағайын, бауыр-жұртым.
Қызың болып қаламын елін сүйген,
Сағынышпен ортаңа келіп тұрмын.

Толық

Көрнекті

Ұмытқан жоқ ем,
Аралап жүріп жер-көкті,
Жылдарым өтті,
Кеудемнен ызғар жел де өтті.

Толық

Жан серігім

Байлық та,
Төгіледі, шашылады,
Атақ та,
Шарқ ұрады, басылады.

Толық

Менің далам

Жанардан жас болып ауытқыр боз ғалам,
Бар менің ешкімге тиіссіз өз далам.
Аспанға аңсары ауғандар таңсәрі
Қолыңды соз маған!

Толық

Алагеуімдегі ауыл

Аспан тағы алақанға гүл берді
Бура бұлттан бұлдыр-бұлдыр мұң көрдім.
Найзағайлар жарқ еткенде, нәтінен
Нәзік жырға қолқа салып үлгердім.

Толық

Алматыдағы алғашқы өлең

Нұр шашылған пейілдерден қаштың ба?
Қыр астың ба? Жыр астың ба?
Қайда сенің ұзақ күткен өлеңің –
Өміріңнен әдемірек әлемің...

Толық

Фрейдтің құрбысы

Уақыттың үніне ғашық құлағым,
Сағат тоқтауын тілейді сыңарым.
Түсімдегі кеше көрген қар қызы
Бекторымен қол ұстасып жүр әні.

Толық

Сәттерді кешу

Бір күні,
Умаждалған хаттарды жыртып,
Ұмытылмаған сәттерді кешіп
Бір ғасырды артқа қайырар кірпік,

Толық

spring

Ештеңе күтпей ешкімнен
Еріген қарға еңкейіп қайта жыр оқып
Тұсауым Құдай кестірген
Жердегі жүрген ізімнің бәрін гүл етіп...

Толық

Әке - өлең

Әке, сенің маңдайыңдағы әжімдер
Шығыс пен Батыстың,
Ақыл мен намыстың тоғысқан торабы;
Балалыққа апарар

Толық

Күн жоқта өзің жарқыра

Күн жоқта өзің жарқыра,
Жазу үшін жазбайтынымыздай,
Сүю үшін сүймейтініміздей,
Оятқыш үшін тұрмайтынымыздай таңғы алтыда.

Толық

Жалғыздық және мен

Сағыныш түсі, тағы да аздап таң суық,
Құлагердейін құлаштауыма қамшы көк.
Көздері жанған үкідей сенен қорқамын
Үзіліп түсер тамшы боп.

Толық

Шық әлем

Дүлейдей борандағы қақырап төніп,
Жоғалып кетем табылмай түзге асам да.
Күздегі сағыныш тектес жапырақ болып
Сен мені ізде сонда.

Толық

Көктемнің хабары

Алматыға көктем келді,
Біз жүретін жолдың бәрі жыр болып,
Еске салар өткендерді
Ал дәл қазір,

Толық

Қауышу

...Ғасыр екен шамдар сөнген, сөз өліп
«Жылдамырақ сен алдыма өт енді».
Маңдайыма тапаншасын кезеніп
Уақыт тұр...

Толық

Күз аңқыған

Сыпырғыш емес дала гүлінің сабағына отырып күлтесіне сүйеніп,
Бағытсыз әлдеқашан әлдейқада ұшып барамыз
Армандарым ойлар астында жиі өліп
Күздің иісі аңқиды

Толық

Жүрегімнің сыңары

Жүрегімнің сыңары егіздейсің,
Мен тұрғанда, өзгені неге іздейсің?
Бақтың ішін өзге жан аралап жүр,
Маған неге жемісін жегізбейсің.

Толық