Жұмабекке
Жұмабек сен бір сорлы жаралған жан,
Саған да жарқырап бір атар ма таң.
Жетімдік, жоқтық, қорлық бірге туып,
Сүйенер қайтыс болды жалғыз ағаң.
Қыналған киім, сыптай бой,
Қырынған жігіт желөкпе ой,
Киініп кербез ат баптап,
Іздегенің айт пен той.
Наурызым, сары уызым,
Жүдеп едім сен кетіп.
Қайта келдің, байтақ елдің,
Қуанышын селдетіп
Асқар таулар көмкерген асқарын қар,
Баурайында баянды жас шағым бар.
Шақырады біздерді ақ шағылдар,
Асқар таулар, ал енді қош болыңдар.
Ұнатамын мен сені, дегенменен,
Көрмегенді басқадан, сенен көрем.
Өз обалың өзіңе, өзіңнен көр,
Ғайып болсам бір күні егерде мен.
Дәл осылай болатынын сезгем мен,
Ғұмырым.
Сенен кеткенмен ештеңе жоқ өзгерген,
Тірімін.
Менің жазған хаттарым әлі бар ма?
Ызғарлы күн жүректі қарығанда,
Табынарға табарсың кімді болсын,
Сағынарға, сағынарға..,
Қуанышым сен болдың, қайғы, жасым,
Таусылмайтын мен үшін бай мұрасың.
Қара жерге аспаннан ай құласын,
Анық менің әйтеуір айнымасым.
Сен үшін сонау алыстардағы елес ем,
Осынша мені арман қып келдің неге сен.
«Сыртыңнан сүйіп жүретінімді
сезуші едің ғой» демесең,
Білмеймін,
Білмеймін, жанарыңнан сыр ұқтым ба,
Әлде сені сол сәтте ұмыттым ба.
Өзің болдың әйтеуір бұл күнгі әнім,
Түсіңе кіріп бекіре балық,
Шоршыған біздің айлақта.
Тарттың да кеттің шоқынып алып,
Атырау дейтін аймаққа.
Атыңды сенің айтамын ән қылып неге,
Қозым-ау деші күлімдеп Баяндай маған.
Тірлікті мынау, жаным-ай, мәңгілік деме,
Ұйықтап кетсем бір күні оянбай қалам.
Бір үйде оңаша бірге іштік,
Сен болдың біреудің Баяны.
Бірге іштік, содан соң нұр құштық,
Көңілдің желбіреп маягы.
Сол болар деп ұлы ұстазды сүйгендік,
Сен жиренген тексіздіктен жирендік.
Саған ұқсап бой түзедік біздер де,
Бір өзіңнен кісілікті үйрендік.
Шартарапқа шарқ ұрып көңіл-дөнерінен,
Жастық шаққа, жүргенде, сенуменен.
Өнеріңді, жүргенде, өруменен,
Кеп қалды ма ер жасы – Елу деген?
Жаңбыр жауса, қататындай Алматы үн
(көкірегіне қалдырыпты мәңгі атын)
Мұңданады туған жерден кете алмай,
Тұлданады жетеріне жете алмай,
Алматы баста мен үшін
Алатау алып асқар-ды,
Арайлы асқақ таңдармен,
Айнымас асыл достар-ды.
Туа қалсақ – тосады таныс қабір,
Мәңгілікке кетуді күттім менде ...
Төрт қабырға –төрт Құран, ғарышта-нұр,
Ал, қапастың ішінде тұтқын пенде ...
Шаһари шақтар шырай бермеді шабытқа,
Бет бұрдым талай белгісіз,бұлдыр бағытқа.
Бес қабат үйдің тар бөлмесіне таңылдым,
Сөнген сезімдей, қақшитқан қайың табытқа.
Кездесе кетсе кем түспейтұғын
Қашаған менен Абылдан,
Қазақы қанды қара өлеңдегі
Қайыспас қара қабырғам.
Ақылдан аққан ақжарма
Ағытқан кезде арнасын,
Орынсыз жерде одыраңдатпас
Алтыннан асыл алмасым.
Октябрь таңы арайлап атты,
Нұрлы еді қандай таңғы қыр,
Шапағын шашты большевиктердің
жалауларындай қан қызыл.
Тірлік деген толқынды теңіз бе әсем,
Сол тірліктің бетінде көп із кешем.
Өтінемін,
Сөзіме сеніңіздер,
Қаумалағанда қайғының басқа бұлты мың,
Саудалағанда талайлар ғұрпын ұлтының...
Қай жерде қалды үкілі қоңыр домбыраң,
Қай жерде қалды ұңғысқан кескен мылтығың?..
Жоқ деңдер мені,
«Тума» құм жақтан шашасын қандап,
Шыңғырып жетсе кер бестім.
Күтпеңдер мені,
Мен өлермін..,
Қанжығама қайғымды байлап алып,
Жауым күлер со сәтті пайдаланып.
Жайық жылар, жабырқап, жайлап ағып,
Ит тірлік, зәһарыңнан маған да құй!
Япырмай, біткені ме жаманға ми.
Заманым ақырзаман болған шақта,
Мен едім "Банды" атанған Аманғали
Қарттардың тыңдай - тыңдай сөзін кілең,
Өзіңді, сөзіңді ойлап көз ілдірем.
Бұл елдің досысың ба, қасысың ба,
Сен кімсің?
Жетпіс бір жыл өткеннен соң жыр етем,
Аңыз қылып талай айтты бұны әкем.
Досым шалдың тентек Аманғалиға,
"Адайкөгін" ұттыратын жылы екен.
Сезіндім аға, уақытты – сылдыр бұлақтай,
Безіндім, аға, тірліктен- сусыр сынаптай.
Көз ілгім, аға, келеді кейде сен құсап,
Сезімнің жара тұстары жанды шыдатпай.
Жастық атты жүргенде дүрбелеңмен,
Аруларға ғашық боп қызғанарлық.
"Таң асып торыны" мінбегенмен,
"Қылаңдарға" таксилеп біз де бардық.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі