Ғалиға
Елуге келер көп кісі
Еленбей елде бар, жоғы.
Секілді дала шоқысы
Иықтан асқан саржолы.
Бақыт жайлы сан аңыз
Тыңдағаным бар еді.
Айтып жүрген әр ауыз
Ол жар еді, бала еді.
Кітапхана ішінде бір балғын қыз
Сұрап тұрды жыр жинағын досымның.
«Өлеңқұмар, япыр-ау, бұл, қай жұлдыз?!»
Деген сөзін естіп қалдым көршімнің.
Жүрегімнен тұңғыш ұшқан қарлығаш,
Аспанымда әдемі ізің қалды, рас.
Бір жыл болды, хабарың жоқ, қайдасың,
Басты сені көкірегіне қай құрдас?
Кейде тау, кейде орман, тақыр жонға,
Жағалай үлестіріп тарту - олжа.
Базарлы анадай бір жомарт көңіл
Жарқырап, айналайын, жатыр Волга.
Жол іздедім алуан жолдын, ішінен,
Неге іздедім, өзім ғана түсінем.
Аппақ шашын күздің желі желпіген,
Жөн сұрадым жалғыз ғана кісіден.
Осынау бір көне үйге
Өлеңімді көтеріп,
Ақыл алып, мен ылғи
Жүрген жандай көп келіп.
Қоршай салған сұрғылт тас,
Ортасында діңгегі.
Тарих әсте ұмытпас
Қалған бұл да бір белгі.
Кеудеме толды жұмбақ күш,
Түсті де салмақ сезімге.
Төсіне көктің болат құс
Шаншыла шыққан кезінде.
Екен-ау жер әсемі Медеу, Медет!
Шыққанда шоқтығына күн дөңгелеп,
Оятып тауды таңғы ұйқысынан,
Бауырынан күй еседі бір керемет.
Үстіңгі шекті басып дірілдетіп,
Бас бармақ үн шығарды күмбірлетіп.
Жөнелді тарап бойға күйдің басы
Бір жайдың алыс күнгі үнін шертіп...
Ауада аз діріл бар
Жел елшісі секілді.
Ақ жібектей бұлт шетін
Анда-санда желпиді.
«Әлденеше жаздым да,
Әлденеше бүктедім.
Жазылған сөз аз мұнда,
Аз болса да көп дедім.
Менің дағы шат күліп,
Өтті студент бір шағым.
Көрдім барып сағынып,
Институт кұшағын.
Астанада көшесі бар Гогольдің,
Астанада қызыл гүлдей жарым бар.
Сол көшемен мендік бақытты өмірдің
Сол жарыммен қыдырған бір шағы бар...
— Қалайын бір тыныстап,
Жазшы, құрбым, жақсы өлең!
— Тұрсың қызыл гүлге ұқсап,
Жыр асып па нақ сенен?!
Тарих - кітап. Үңілем мен сан жылға,
Нелер ғажап оқиғалар бар мұнда.
Міне, бір жыл... Батыр Богдан тұр сөйлеп,
Бүкіл байтақ Украина алдында.
Бетіңіздің әжімі,
Бірде бар да, бірде жоқ,
Сөзіңіздің әзілі
Бірде аз да, бірде көп.
Құрдастай ойнап онымен,
Інідей жүрдім именіп.
Жаралы сол қолымен
Жіберсе жақтан бір періп.
Отырды олар көңілді көктемінде
Ой жіберіп алыс жыл, еткен күнге.
Тіл ұшына атаның келді бір сөз
Қарт әжеге қарап жалт еткенінде:
Алатауды көрдің бе, дос, алабүйрек таңдағы,
Бұлт үстіне қонған бүркіт, — деп қаласың Талғарды.
Ақторғын бұлт жел көтеріп желегіндей жеңгенің,
Елестетер жерден ұшқан көк аспанның белбеуін.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі