Шылым жыры
Шылыммын,
Шылыммын,
Сөзі рас ғылымның:
Сорымын жүректің,
— Әрі момын, әрі үркек
Балапандар сары үрпек,
Менен босқа саспаңдар,
Қорықпаңдар,
Долысын-ай боранның!
Тұлыбыма орандым.
— Кімге қамсау тұлыбың!
От жағалық, құлыным!—
— Шекер дәмді, бал дәмді
Әкелші бір алмаңды!
— Ана жолы өріктен
Өзің маған беріп пе ең!
Ертеменен далаға
Ешкіні айдап тастайды,
Сосын Сапаш қалаған
Ойынын бір бастайды.
Көрші үйде бір жақсы бар ағай.
Сол әкеп берді де қарағай,
Балалар кескілеп, қашады,
Ғажайып орындық жасады.
Тізбек-тізбек вагондар,
Тұрды поезд тоқталып.
Келім-кетім деген бар,
Ығы-жығы көп халық.
Бір кенеп ап тамағын,
Бастады ағай сабағын.
Есебімді көрді де,
Шыта қойды қабағын.
Коньки теуіп жүргенмін,
Қайдам қайтіп көргенін,
Түбіт шәлі басында
Тәтем келді қасыма.
Болды біздің жолымыз,
Судан шортан суырдық.
Содан кейін оны біз
Сарымайға қуырдық.
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі