Бөрте лақты көргенде
Салпаң құлақ
Қу бөрте лақ секірді.
Көпір шын - ақ
Ойыншығы секілді.
Сөз қандай бай, білем соның қаншасын
Жатып тұрып санадым.
Әрбіреуін қолыма ұстап үңіле
Асыл тасша қарадым.
Тот басады темірді,
Сел шаяды жеңілді.
Тот баспайды ерлікті,
Сел шаймайды сенімді.
Сайра, бұлбұл, сайра, сайра гүлдерге,
Жүрегіңнің сарқылғанша төк жырын.
Жырламасаң жазғы нұрлы күндерде
Қалмас күздің ызғарынан бір гүлің.
Отырмын теңіз бойында,
Ойнайды дауыл ойымда.
Соғады толқын шың, жарды,
Шертеді көңілім мұңлы әнді.
Қалтырайды жерден ағаш,
Төгіледі жапырақ.
Құйылады көзімнен жас
Мұңлы жаным «ах!» ұрады.
Ойланам, ойыма өзім қуанамын
Ұққанға уақыт пенен өмір заңын.
Егессе жүз Трумэн жеңе алмайды
Советтің мен секілді бір адамын.
Неге мистер Форрестол жынданды екен,
Қандай ауру кез келген оған төтен...
Құралды әскер «құдіретті» министрін
Темір тормен қоршалап қойған бекем.
Жұрт едің қандай жүрегің жарқын,
Жер едің қандай осынша биік!
Сенімен дос боп сүйікті халқым,
Төбем бір қалды аспанға тиіп.
Айлы түн, нұрлы жарық, мөлдір аспан,
Әдемі жас көңілдің құлпын ашқан.
Секілді жасыл жайлау жас құрбылар,
Шырқаңдар шыққанша күн тоқтамастан.
Керемет еңбектен бір батыр шықты,
Даңқымен таңдандырды қалың жұртты.
«Тағыпты омырауына алтын жұлдыз,
Уа, шіркін, сол жігітті көрер ме ек біз...»
Анамнан мен туғанда жап-жалаңаш,
Әлемге ала кеппін көзімнен жас.
Дүниеге жап-жалаңаш бірге кепті
Шырқырап мен секілді талай құрдас.
«Жолдас» десем жолдассыз, әрі ақынсыз,
Тірі жанды өлді дер қай ақылсыз!
Һәм өзбексіз, тілі бір, туысқансыз,
Бірге жасап, бізбенен бірге жүрсіз.
Отан еді ең сүйікті анасы,
Отан еді махаббаты, жүрегі.
Сол қасиеті демеп бойын,
Жалтылдатып ұшқыр ойын,
Граниттен қалап тасын,
Жылтылдата мұнарасын
Көтердік біз Ленин шыңын биікке.
Жарқырайды күн төбеден,
Тыңдаңдар!
Бүгінгі сөз - сөзден бөлек
Бүгін әркім сөйлейді елден ерек.
Бүгін біздің жанымыз қанатты жан,
Жұлдызы бар, жүрегімнің сөнбейтін,
Арманы бар жұлдызымның - өлмейтін,
Шақырады мені ілгері қашан да.
Жұтып болған жоқпын өмір шырынын,
Біз соғыстық, төктік қанды,
Жауды да біз қақтық жерге,
Тамсандырдық мырзаларды
Табынатын немістерге!
Ақынның дәл өзі жоқ, суреті бар,
Қарасам, бейнесіне тарқар құмар.
Лапылдап қос көзінен ой сәулесі,
Сыймайды кеудесіне күйлі сырлар.
Болсам да көзге қораш көптің бірі
Шыққанда елеңдеймін топ дүбірі.
Адаммын - еркін ойлы, жарқын жанды
Көңілімнің кемімейтін күйімен жыры.
Москва - қиялымда күнде менің,
Секілді сергігенде алған демім.
Тетігі тірлігімнің - жүрегімдей
Соғады ұясында кең кеудемнің.
Жүзіңнен жуып күлкіңді
Жабады қайғы пердесін.
Жандырып жалын кеудеңді,
Жабырқайсың, сонда сен..,
Ерте кезде, тіпті ертеде...
Бір қыз бопты Шолпан атты.
Ақ жібектен қос қанаты,
Таң алдында ұшады екен,
Күнде көрем жарық күнді,
Батарын баққан емеспін...
Бүгін көргім кеп
Әдейі шықтым қияға,
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі