Оқыма жырды зар тұнған
Оқыма жырды зар тұнған,
Енді өлең жазбан антұрған.
Тәрк етем бәрін, тек қана,
Шабытты қайтем шарқ ұрған?
Шамам жоқ шарт кетіп өлуге
Шамам жоқ шарт кетіп өлуге,
Жаныңа жақындап келуге.
Тәңірім, жарлығың жөнді ме, айтшы өзің,
Жүректі жүректен бөлуге?!
Жанымда бір көңілсіздеу жатыр ән
Жанымда бір көңілсіздеу жатыр ән
Сен таңданба.
Кейде соған өлең іздеп отырам,
Жұрт ұйқыда таңдарда.
Қарашада құса болған көңілге
Қарашада құса болған көңілге
Кім тұрады араша?
Кім тұрады араша?
Өлімнен көп жеңілетін өмірге
Мен білмеймін, не күтемін таңымнан
Мен білмеймін, не күтемін таңымнан,
Ертең атар рауандап?
Кім табылады сын сағатта жанымнан,
Кімдер кетер жамандап?
Кешіре алсам, кешірермін бір күні
Кешіре алсам, кешірермін бір күні
Жалғыздықтай жынды қылған түрпіні,
Мезгілінде ұмытылған күлкіні.
Сонда отқа лақтырармын
Сөз бастасам, өтіне
Сөз бастасам, өтіне
Қапасты ойдан құтылардай көңіл де.
Қара сағат, қабырғаға қадалған
Куәсің сен тағдырдың мың сәтіне
Күнәм болса, сүрлеген
Күнәм болса, сүрлеген,
Кінәм болса білмеген,
Күнім болса сүрмеген,
Түнім болса кірлеген,
Жанымның жарасын ұғын
Жанымның жарасын ұғын,
Тәнімнің санасы мығым.
Мазалап, жазалап болсаң,
Кел-дағы алдыма жығыл.
Күшім де жетпеді
Күшім де жетпеді,
Ішімде айтылмай сыр қалды.
Тағдырым бақытты етпеді,
Шашымды, ерінімді, сырғамды.
Тағы жалғызбын жағада
Тағы жалғызбын жағада,
Толқыннан алмай көзімді.
Келем деген ең бағана,
Тауыса көрме төзімді.
Жастық шақтың жарқырамай маңдайы
Жастық шақтың жарқырамай маңдайы,
Бәлкім өзім сәтсіздікпен тел өстім?!
Ажал – аңның кеберсіген маңдайы,
Арманымды қорғай алар емеспін.
Жанымның азабы азайып
Жанымның азабы азайып,
Тәнімнің сырқаты басынды.
Тірліктен табылмай ғажайып
Ой емес, дерт жеді басымды.
Алатау қарайды бақсыдай
Алатау қарайды бақсыдай,
Ғасырлық кеудесін қар баса.
Өмірге келгенім жақсы ғой,
Бітірген ісім жоқ далбаса.
Қызық қуып күлгенім жоқ желпініп
Қызық қуып күлгенім жоқ желпініп,
Бұзық болып жүргенім жоқ жең түріп.
Гүлнар киген қара көйлек үстімде,
Қара шашым қара желге серпіліп.
Бақыт боп жарыта қоймадың
Бақыт боп жарыта қоймадың,
Туылған шығарсың мұңыма?
Озар ма ойларға тоймадым,
Мән бере қоймассың жырыма.
Шағынатын шық таппай жүремін мен
Шағынатын шық таппай жүремін мен,
Арманым мен үмітім бір күнде өлген.
О, тәңірім, періште жүрегіммен,
Сенгім келген, сонан соң сүйгім келген...
Құлазытты түсі көк
Құлазытты түсі көк,
Қала кеші қайыңды.
Күз елемес ісі жоқ,
Мендей масаң шайырды.
Жаныңдағы жарылысқа қарамас
Жаныңдағы жарылысқа қарамас,
Жайнаң қаққан жақсы қызбын сырт елге.
Өмір осы бағы, соры аралас
Анар ханум, маңайыңнан мұң терме.
Арманды іздеуден шаршадым
Арманды іздеуден шаршадым,
Қырандар көкке іліп әкеткен.
Естайдай бірсүйер жар – сағым,
Қалғаны сезімді кекеткен.
Арманымның асырардай шоқтығын
Арманымның асырардай шоқтығын,
Арып-ашып күн кешемін.
Далбаса.
Бұл өмірде ештеңем де жоқ, күнім,
Мен саған ораламын
Жоғарының қалыс қалмай жарлығы
Өзен ағып, желмен билер қоғалар.
Ең бастысы, әке, сенің барлығың,
Мұңлы күндер бірде әйтеуір жоғалар.
Аманқос Мереевке
Мен сүйемін алып Күнді төбемде
Күйдіретін шілдеде.
Аспанымды ауа қармап өбем де,
Түнді құшам кәжекейін ілмеген.
Серік Томановқа
Мұқаңдар жоқ Абайлардың соңында
Кеткен мәңгі қаламымен қолында.
Тағдыр бақтың бұйыртпады бірін де
Сені де, Аға, көре алмадым тіріңде.
Сегіз аяқтың ізімен...
...Анадан алтау,
Атадан төртеу
Жалғыздық көрер жерім жоқ.
Ағайын бек көп,
Сен мәңгі бол, қара өлең
Бір бақыттың таба алмастан сынығын,
Көңілімнің ылайладым тұнығын.
Мен Аллаға адал едім, амал не,
Тағдыр жиі салды диуан құрығын.
Самға, сағыныш
Самға қарай самғасам ғой сағыммен,
Енді ешқашан оралмасам қалаға.
Ермесем ғой сайқал жемқор ағымға,
Көрмесем ғой адамдарды алаған.
Ауған жауынгерлеріне
Гиндикуштың шыңдарында сұрланған,
Қалды сендік ұлы үміт пен нұрлы арман.
Кімнен құнын сұрайын мен, айтшы, дос,
Жастығыңның сол жылдарын ұрланған?
Көңіл — дастан
Күн нұры айнымаған қызғылт алтын,
Кез еді маужыраған таңғы салқын.
Аралап зираттарды келе жаттым,
Гүл қойып басына бір жанның жарқын.
Әбу Насыр Мұхамед әл Фараби
Қазақта домбыра бар әл Фараби,
Ежелден сан алуан ойнаған күй.
Әр жыры — арпалысқан асау тартыс,
Тулаған жүрек толқып, қайнаған ми!
Біржан сал
Әнқұмар, кедей ұлы салға ерген,
Өзгеден шешен тілді, пішінді еді.
Ойға кең, тілге шебер, бай мінезге
Бір бетті, бармайтұғын бұлтаң сөзге,
Қазақ қызы
Оқушым, айтарым көп қойсаң құлақ,
Өмір тек емес мөлдір қайнар бұлақ.
Ол бірде қара судай қалар тұнып,
Тасқын боп кейде таудан жатар қулап.
Адам — мәңгілік
Бұл жалғаннан
Басқаным кейде шоқ болды.
Бұл жалғаннан
Құшқаным кейде от болды.
Пікірлер
-
Ботакөз
Маған қатты ұнады -
Мадина
Норм -
Медина
Рахмет ????
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі