Қарағанды дәптерінен
Сүйгем алғаш ашылған
Шахта шамын жаққан-ды,
Қарағанды,— жасымнан
Қаққам жырмен қақпаңды!
Сүйгем алғаш ашылған
Шахта шамын жаққан-ды,
Қарағанды,— жасымнан
Қаққам жырмен қақпаңды!
Егіз елді шомылтып,
Егіле ағып Чу жатыр,
Төлді суға тоғытып, —
Шопанымыз шыңда тұр.
Ерке Алатау қасында
Сүйем егіз елді өскен,
Бір ағаштың басында
Қос алмадай тең өскен.
Амудария бойында
Мың ба, бұрын,— жүз кетпен
Жер қазып, су бұрғанда.
Өзенге бір қыз кеткен.
Мұхитына көкжиек
Қызыл қанат күн батып,
Оранғандай ақ жібек.
Мұз құрсанды қыр қатып,—
Зор меже жеті жылдық тұңғыш жазы
Гүліңдей қырдың қызыл ту ұстады,
Құйылтып көкірегінен дән маржанын
Тың дала күнге еркелеп тыныстады.
Қусақтың өзені ел өрісіндей,—
Далаға шашқан таудың күмісіндей,
Тентегі Текелінің тасығанда
Құлынның үзіліпті желісіндей...
Қартаймас қарап тұрсаң дала мықты-ақ,
Кейде бұлт қабақ түйсе алабұртпақ,
Тұнжырап түн басқанда айналаны,
Көз жұмған көк жиекті тау қиықтап,
Біз мақтана аламыз,
Хақымыз бар мақтанар,
өйткені, біз емеспіз
Сотқарлардай сұқтанар.
Қызықтырар ерлігің
Жұрттың әлі ойында,
Жырында ерлік еліңнің
Ұранды үнің бойында.
Жер серігі секілді
Көтерілген космосқа,
Келдім жырмен серпінді
Ұсап ұшқан мен құсқа,
Баламын әлі ерке мен елімде,
Келді деп кім айтады мені елуге?
Балдырған балалар-ау, ортаңызда
Мен тұрмын өздеріңмен теңелуге!
Сұрғылттау күзгі мезгілде
Томсарыңқы тынық түн,—
Сұр бұлттау сонау бір кезде
Сарғылттау құмда туыппын.
Алатаудан жел соқты таң сәрі еді,
Сол самалды жанымыз аңсап еді,
Қартаймасқа жаралған жаны сұлу
Жандар — тәтті жел лебін тамсар еді,
Аласапыран қар кетіп
Қыр қарсы алса көктемін,
Теректі жел тербетіп,
Жылыта түсер көкте күн.
Қысың қызық, Алматы,
Ұқсас көктем, не күзге,
Қалмай кейде қар даты
Ерісе, көктем дерміз бе?
Алыстан Африка, Азиядан
Жанына жарқын елдің жазы ұнаған,
Жол тартып қаламгерлер келді бізге,
Ұнайды жақсы жырдың сазы маған.
Даламның көктем туа тау, қырлары
Жаңғырып, жазда қай гүл жарылмады,
Шөп түбі саусақтардың саласындай
Жерде алыс жатыр терең тамырлары...
Айдыны аспан сүйген Ақ Жайықтың
Жайнаған жасыл тоғай жан-жағы ықтын,
Ақтарып ақ бидайдың атырабын
Толықсып тұр тамаша ғажайып күн.
Жаз — егін, самиян дала, саладағы
Телегей теңселген тың даладағы
Масағы ақ бидайдың көкке мезгеп,
Секілді шаншылған сан садақ оғы.
Биылғы балбыраған қоңыр күзде,
Қиқулап қайтқан құстай көгімізде, —
Жол керней жүзген бидай керуені
Ағылды дән маржаны жерімізде.
Даланың ерке көктем гүлі түлеп,
Тағынып көк жапырақ сылқым терек.
Кеп-кеше осы майдың салютіндей
Қақты алғаш жаз дабылын күн күркіреп!
Бүгінгі бір көз көрген
Нарын құмын жырладым,
Кезіңде ертең өзгерген
Баспас қайта жырға кім.
Құмдағы атамзаманғы
Саздан соққан бір лашық
Тозған, іші қараңғы,
Қабырғасын құм басып.
Құм жолы асфальт емес қой
Кездеседі дөңес, ой,—
Мінгеніміз сұр газик,
Тоқтауды ол білместей,
Сары иық Нарын құмының
Күзгі түні тартты ызғар,
Жарығы ай нұрының
Жерден ине тапқызар.
Құмның, көрсең сен мұнда
Аспаны да аласа,
Шақ құламай күн құмға
Тұрғандай-ақ қарасаң.
Жапырақ жұлып жаутаңдап,
Тәкаппарсып түйелер,
Жүр жатуға жай таңдап,
Емес құмға үйелер.
Қымтай тастап қаланы
Құмның жалпақ табаны,
Ордадан сәл жоғары
Тұрды жүзім алаңы.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі