Тарас Маңғыстауда
Тас қыздырып, даланы аптап күн күй
Теңіз жары қабақ түйген тұр биік,
Лашықта бір батқан күнге қадалып
Отыр Тарас ауыр ойда тұңғиық...
Тарас тауы
Мұңсыз тауы Тарастың
Минут сайын биіктеп,
Жырға бөлеп ай астын
Тарас тур бас иіп кеп.
Күн батарда
Екі жарын өзеннің
Көк тоғайлар көмкеріп
Тұрғандарын сезем мен
Басын суға төңкеріп.
Еліктей ме ақынға
Еліктей ме ақынға,
Еркелейді толқын көк,
Толқыннан қалар ақын ба,
Ақын да кетті толқын боп...
Крещатик көшесі
Не деген ғажап кеше бұл,
Көрікті қандай Крещатик?!
Үйлердің сұлу нешеуін
Қарайсың тұрып бұрышта тік.
София сарайы
Жеңіп бұрын жауларын
Қалқаны боп қаланың,
Қалқанды ер Богданның
Сүйем даңқы қалғанын!
Бәйтерек тамыры
Сәл өткінші жаңбыр жуған
Сыланып бір сай мен сала,
Жалын жұта жаны нұрдан
Тұр балбырап балғын дала.
Олар – терек түбінде
Бәйтерек тұр жапырағын
Сырға дайын тізілтіп ап,
Құстар шырқап жатыр әнін
Сыбызғыдай үзілтіп-ақ.
Суретшілер
Ұлым менің өнер сүйген
Үйреніп жүр сурет салып,
Көк тоғайға сол ертеңмен
Көз тігеді ылғи барып.
Бір қыз көрдім
Бір қыз көрдім кинода
Бейне жанды қуыршақ;
Аты кім, деп қинама,
Шырамыттым түрін шақ.
Кешегі жас достарым
Кешегі жас дос бүгін тарылып тым,
Бастапты жырын жырлай кәріліктің... –
Жастықты тез өткеріп, кезек беріп, –
Деу де ауыр – кәріліктің нәрін ұқтым...
Жүрегің лүпілдеген
Сұлу жыр түртсе жаның,
Жүрегің лүпілдеген,
Сондай-ақ күтсе жарың
Үйіңде үлпілдеген!
Өзіңе ұқсас
Жас қайыңның тізілген
Бүршік атып өзегі
Секілді жас қыз киген
Шыт көйлектің безегі.
Бала қайың
Бала қайың балауса
Бөбегіндей көктемнің,
Бал-бұл жанған алауша
Балғын бойын өпкен күн.
Көктемгі найзағай
Алға әлдилеп арманды
Алып келді бұл көктем,
Дүр сілкінтіп тауларды
Күркіреді күн көктен!
Қанатты керуен
Күз кейпін кергің бір келсе егер,
Қыраны шың сүйген қырға бар,
Тоғайы жел соқса теңселер,
Қиқулап қайтқан қаз,
Кіршігін жұмды да
Көкпеңбек жиектен сығалап,
Қып-қызыл кірпігін жұмды да,
Күн жерден кешірім сұрап ап,
Жылжыды сәулесін жиды да.
Себеле, себеле!
Күзгі аспан, бұлт кезі жасаурап,
Қайтеді, сәл тамшы себе ме?
Сепсең сеп, ал жаңбыр, жау саулап,
Күзгі нұр себеле, себеле!
Күз көріністері
Кеп-кеше жаз еді, кеп-кеше,
Шапшаң-ақ күз келіп қалыпты,
Десем де: мезгіл тез өтпеші,
Ол – тіпті, алды орап алыпты...
Мен ақынмын, мен – еш мистер емеспін
Әлде қалай, –
Нью-Йорк, не Парижде
Серуендеп жүре қалсам, кеш бір кеп,
Парижанка сырттан көріп бір жерде
Жанымда менің жаз үні
Менің кейбір құрбыларым назданып:
– Тәке, неге лириканы аз жазып
Жүрсіңіз? – деп, мін тағады, – жүрекке
Күз жеткен бе, сізден көктем, жаз қалып?..
Бір досыма
Бір досым, маған кейде:
«Шайыр болып,
Майданға барып едің Тайыр болып», –
Дейді де, әзілімен қағытады, –
Кейбір інілер
Бізде әсем інілер бар
Шынығып өсіп, піскен,
Кейінің міні де бар
Сырттан құр кесіп,
Менің сырым
Біреуге өмірімде
Қас қылып көрген емен,
Жанжалға тегі мүлде
Бас сұғып көрген емен.
Абай көшесі
Мен тұрамын көшесінде Абайдың,
Абайдың сом мүсіні сол Алаңның
Төрінде тұр, тауға көзін төңкеріп,
Тастан құйған тұлғасына қараймын...
Ақын мен бұлбұл
Ойды оятар бұлбұл дейді сайрағыш,
Сонда, ақыннан болған ба ол ойлағыш?
Бұлбұл – гүлдің, ақын – елдің еркесі,
Ақын болсаң, жан толқыта, самғай ұш!
Пікірлер
-
Әбу Сәрсенбаев
Сен құрметте оны -
Uais
Тамаша -
Бердiбай Еркеназ
Тест тапсыру -
Бердiбай Еркеназ
Тест
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі