Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (935)

Мың тоғыз жүз отыз екі

Дүниеден, тiршiлiктен түңiлген
аштық әбден дiңкелеткен, бүгiлген –
көрем ылғи, көрем ылғи, көремiн
сол бiр сұмдық қасiреттiң жылын мен.

Толық

Ұятын жоғалтқан адам туралы жыр

Өз басы мен өз жанын
ойлап жүрiп күн-түнi
ұяты мен ожданын
жоғалтты адам бiр күнi.

Толық

Кішкентай адам

Тоқтататын бұған қандай амал бар,
тоқтататын бұған қандай қамал бар, –
пайда болды пақырлықпен күн кешкен
кiп-кiшкентай,

Толық

Ұшып келе жатқан қаздар

Көзiн алмай қарап қалды үзiгiп,
бар тiршiлiк,
бар табиғат қызығып, –
су-су етiп ұшып, әне келедi

Толық

Саған

Жалғыз өзiң бар дертiме дауадай
аппақ нұрын құйып саған ауады ай.
Жеп-жеңiлсiң желпiп соққан самалдай,
жеп-жеңiлсiң тынысымдай, ауадай.

Толық

Жусан

Оранған боз сағымға
көкiрегiм құм шағыл –
өзегiмде,
жанымда

Толық

Бір жүйріктің тағдыры туралы жыр

Белгiлi қыр, ойыңа,
бергiге де, арғыға,
қанша жылдар бойына
ат салмаған алдына;

Толық

Iшiм менiң алай-дүлей борасын!

Iшiм менiң алай-дүлей борасын!
Ағызатын көздiң жасын, сорасын
соғып тұрған қалтыратып жанымды
iшiм менiң алай-дүлей борасын!

Толық

От

Сөз-өтiрiк,
сөз-ашу мен сөз-әзiл
тұтануға дайын тұрған кез әзiр.
Екi адамның арасына от салып

Толық

Бір ақынға

Неткен оның тап-тар едi ұғымы.
Жоқ сөзiнiң сөлi менен шырыны.
Селтең-селтең,
селтең-селтең етумен

Толық

Ауру ағаш

Дерт тапқан ба –
қатерi бар жауыннан?!
Дерт тапқан ба –
қатерi бар дауылдан?!

Толық

Шежіреші

Осы қартты тыңдаймын да түсiнем,
бiр құдiрет сезiп түр мен түсiнен –
жаңа ғана шықса керек
қараңғы

Толық

Музыкалық көне аспап

Сонау бiр қиыр, жырақтың
жарқ етiп сөнiп жарығы, –
әлi күн онда жылап тұр
он жетiншi ғасырдың

Толық

Телемұнара

Денесiн сөздер аралап
таратқан үнiн жаршы ғып –
аспанға тұр ол
ғаламат

Толық

Жиіркеніш

Назаланып опынған
не сұмдықты өткерiп –
адам көрдiм
отырған

Толық

Күн батарда

Дамылдаған арқасынан жүк түсiп
жатыр төбе, дөңес, жота бүк түсiп.
...Батып бара жатқан күннiң астынан
реактивтi самолеттер шықты ұшып.

Толық

Тартыс

Көкiрекке босқа күдiк кiргiзбе! –
десем-дағы: әуен менен үндi iзде,
бiреу менi түнге қарай сүйрелеп,
бiреу менi ап шығады күндiзге.

Толық

Сағат жөндейтін шеберге

Жан секiлдi үңiлген кеп тереңге,
жан секiлдi үңiлген кеп өлеңге,
тық-тық етiп соғып тұрған дiрiлдеп
үңiлесiң нәзiк тылсым әлемге.

Толық

Күйініш

Мына жанның iшi неткен қараңғы!
Безiндiрiп жiберетiн адамды,
безiндiрiп жiберетiн заманды,
сыздататын жаныңдағы жараңды

Толық

Қанжар

Әрбiр сәтiн есептеп,
күнiн санап сөнбеген,
жатты бiр шал төсекте
ауру қысып меңдеген.

Толық