Желiгi – Жаз
Желiгi – Жаз,
Елiгi – Наз,
Дертi – өлең,
Еркi, көркi елден ерек еркем ең...
Жүрегiмдi түбiнен
Жүрегiмдi түбiнен
Қазатын жан бар ма екен?
Жан жарасын тiлiмен
Жазатын жан бар ма екен?
Сенi ойласам...
Сенi ойласам, көзiмде мұң жатады,
Таң алдында тəттi үнiң тiл қатады.
Алып ұшқан көңiлiм аялдамай
Сағыныштың көлiне шым батады.
Көлгiрсiген көп түндей
Көлгiрсiген көп түндей
Көңiлi ала күздiң де.
Хабарласпай кеттiң ғой,
Менен күдер үздiң бе?
Кiрпiгiңе жас қондырмайын
Кiрпiгiңе жас қондырмайын,
Жанарыңды жасқандырмайын.
Жанымда жүршi жарығым менiң,
Шапағын тауға шашқан нұрдайын!
Жүрегiмде – мың бiр қайғы, мың бiр мұң
Жүрегiмде – мың бiр қайғы, мың бiр мұң:
Желегiмдi жел мен жылға жұлдырдым.
Сүйгенiмдi, күйгенiмдi қайтейiн,
Байқаусызда бəрiн, бəрiн бүлдiрдiм.
Бір жұлдыз
Жұлдыздар сөндi. Ай ауды.
Ататын таң да таяулы.
Iлсемшi бiр сəт көзiмдi,
Бiлсеңшi, жаным, аяуды.
Шашыңнан сүйер едiм талдап қана
Шашыңнан сүйер едiм талдап қана,
Қасымда қалар болсаң əруақта да.
Жарлығын Жаратқанның екi етпестен
Өзiңдi тапқан екен əруақты ана.
Жетектесiп жүргенде желмен масаң
Жетектесiп жүргенде желмен масаң,
Кiм оқиды жырымды, сен болмасаң?
Жаңа туған құлындай шатқаяқтап,
Шашбау таққан шалғынды белден басам.
Мезi мезгiл меңдеп менi бiр өңшең
Мезi мезгiл меңдеп менi бiр өңшең,
Көптен берi көтерiлмей жүр еңсем.
Аллаға мың шүкiршiлiк айтар ем,
Ауруымнан айықтырып жiберсең.
Жұмақ түні
Бiз бүгiн – Адам ата, Хауа анамыз,
Күннен нұр, Айдан саумал сауа аламыз.
Жаһанның аржағы мен бержағына
Ақшамда ақша бұлттай ауа аламыз!
Келер ме бiр хабар деп ғашық жақтан
Келер ме бiр хабар деп ғашық жақтан
Бейбақпын бiр жүректiң нəшiн баққан.
Арасы жер мен көктiң албырап тұр
Кiрпiгiн арудайын ашып-жапқан.
Айдынға аққу қонып, келедi қаз
Айдынға аққу қонып, келедi қаз...
Жағаның жасыл құрақ желегi мəз.
Заманның зауқы ма, əлде, мауқы ма, əлде,
Қасымда қайың көп те, терегiм аз...
Жүрiп өткен iзiңдi санамалап
Жүрiп өткен iзiңдi санамалап,
Алаңдайды көңiлiм ала қанат.
Жер басқанның бəрi де пенде болса,
Перiштенiң жолын кiм жаңаламақ?!
Көркiң-ай, көркiң, беу, сенiң!
Көркiң-ай, көркiң, беу, сенiң!
«Көрсем-ау, шiркiн...» деушi едiм.
Ай шығады екен аспанға,
Батысқа балқып енсе Күн.
Қазақ қызы
Тəттi уды, шөлдеп iшкен, көлiң дедiм.
Ақ буды көлбеп ұшқан лебiң дедiм.
Аққудың көгiлдiрi,
Өмiр гүлi –
Пікірлер
-
Айдана
Күшті -
Сезім
Көп рахмет -
Анеля
Өте күшті -
Мен
Рахмет -
Ақниет
Әсерлі өлең
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі