Сен кiм едiң?
Сен кiм едiң?
Жаным-ай, неге сонша мөлдiредiң?
Жасырған жан бiткеннен құпияңды
Бiлем деп өзiмдi-өзiм сендiремiн.
Сен кiм едiң?
Жаным-ай, неге сонша мөлдiредiң?
Жасырған жан бiткеннен құпияңды
Бiлем деп өзiмдi-өзiм сендiремiн.
Бiрте-бiрте салқынсыған сезiммен
Кездерiңдi көрiп жүрмiн көз iлген.
...Мен көтерiп алып ем-ау күн кеше
Бiр тал гүлдi –
Баяғы сол күнiң-ай, баяғы сол!
Балқып жатып жаныңда оянушы ем...
Баяғы сол қалпыңа келер ме едiң,
Жаратқанға жаныңды жая бiлсең?
Бейiлiм саған деген берiштендi,
Көлгiрсiме,
Көзге iлме,
Көрiспе ендi.
Илейсiң-ау, илейсiң
Қара жердi балшықтай.
Күйлейсiң-ау, күйлейсiң
Қарға аунаған қаншықтай.
Сен – Бойжеткен, Мен – Жiгiт,
Сен Ай болсаң, Мен бiр Күн.
Жақсыларша жөн бiлiп
Танысайық, кел, құрбым.
Тұңғиық теңiз түбiне
Отырма ойды батырып.
Шаттан, күл туған күнiңде
Шараптан ұрттай отырып.
Қарақат көз, қарағым, мойыл – жанар,
Қандай жiгiт қалаулы ойыңда бар?
Он сегiзге жеткенше ойын болар,
Он сегiзден өткен соң тойың болар.
Көзiмнен сырғып лағыл жас,
Көкiрегiм сыздар, күрсiнсең.
Қарақат көздi қарындас,
Жайыңды айтшы, кiмсiң Сен?
Жасыл бақ, жапырағына Айды ораған,
Жас гүлзар. Жауқазын гүл жайған алаң.
Ақсаумал самал есiп айналадан,
Шашыңды торғын торы аймалаған
Көнбеген ырқыңа əлi
Көңiлдiң мастығындай,
Кеудеңде бұлқынады
Бiр сезiм жас құлындай.
Жабырқау жанды жұбатпай
Көңiлдiң күйректеу əнi,
Көмiлген көзi бұлақтай
Кездесу сиреп барады.
Бағала менi, бағала,
Көзiмнiң жасын iшпе, Сен.
Шағала – көңiл, шағала,
Шалқарда шалқып ұш десең.
Сенсiз көңiл құлазыр, жетiмсiрер,
Аз да болса қасыма отыршы, кел.
Қызығынан өмiрдiң тез тойындым
Қызыл күрең сырадай көпiршiген.
Дертiмнiң таппақ болып дауасына ем
Сенi iздеп теңiз кешiп, тау асып ем.
Таптым да,
Тапқаным сол – тыныстаймыз
Бастау алған бұлақтан кəусар көлiм,
Тұнығыңды, шөлдесем, таусар ма едiм?
Жанарыммен үн-түнсiз жайымды айтып,
Кəусар көлге жаңбыр боп жаусам дедiм...
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі