Күз
Күз,
Жаңбырлы күн,
Қыркүйек.
Жаурап тоңып аласұрып тұрып ек.
Күздің салқын самалы
Аймалайды маңдайдан.
Алып қашып барады
Жапырақты сарғайған.
Біздің өмір, жақсы дәурен жаз еді,
Адам көзі бізді көріп мәз еді,
Шулы тірлік, думан достық мереке
Heгe қысқа, неге мұнша аз еді?!
Осы күзден көңілде қала ма шық?
Жағаласып..
Мұң мен бақыт кетті ғой араласып.
Осы жылдың ең соңғы күзінде бір,
Тағы да күз жапырағын тастайды,
Тағы да мұң, жүректіге бас қайғы.
Күн де ерте ұясына кірмекші
Түн тағы да жұлдыздарын жастайды.
Осы күздің аспаны жылауық тым,
Сәл жымиса қайтеді бірауық Күн.
Көз жасыңды қайтсін ел…
Боқтайды кеп, құлаған мас шетіне бір арықтың.
Қара жерге шаруаның тері сіңіп,
Жомарт күзден күтетін ел іші үміт...
Сарала жапырақтар жоғалыпты,
Кеткен-ау қарашаның желі ұшырып.
Қараша келді қатулы қырау қабағы,
Жылауық бұлттар бетіне бұлау қонады.
Жапырақтарға жынды жел жаназа оқып,
Жалаңаштады күз келіп мынау қаланы.
Көлегейлеп Күн нұрын,
Аспанның да қабағы қатуланып тұр бүгін.
Түрер оның желіккен жел түндігін...
Жұбатады ал, бірақ
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі