О, лирика
Тұңғиық бір тылсым үннің әлемі,
Жан-жүректің дүрсілінің сәлемі,
Поэзия падишасы,
О, лирика,
Бір ел бар...
Бір ел бар сондай ертегі,
Жер жаһанда жүр үні.
Белгісіз жұмбақ ертеңі,
Бақытты бірақ бүгіні.
Туған елдің түтіні
Туған елдің түтіні де тәтті ғой,
Тоңа ма деп таңы талай атты ғой.
Қараша үйдің ұйып балдай қаймағы,
Қанаттарын түтін түзу қақты ғой.
Дәл осы кез...
Жасама, жасай көрме, сенімге иттік,
Тірлік құйын үйрілер көңілде ұйтқып.
Дәл осы кез барады Жер айналып,
Дәл осы кез барады өмір жүйткіп!
Мен халқымның жүрегімен жырладым...
Ерекше Құдай берген бір бағым,
Мен халқымның жүрегімен жырладым.
Ақын болсам, азабыммен ақынмын,
Тұлға болсам, қазағыммен тұлғамын.
Кел, Жаңа жыл...
Кел, Жаңа жыл, жыл құсындай самғап кел,
Арманымдай айтылмаған әнді ап кел,
Қайғырғынның қайғы-мұңын ұмыттыр,
Қуанғанның қуанышын жалғап кел!
«Қазақ елі» монументі
Абылайхан: «Бұл қай ел?» - деп сұрар еді,
Таңғалып Қабанбайлар тұрар еді,
Тіріліп Абай келсе Астанаға,
Ақын ғой, қуаныштан жылар еді!
Бірі – жұмбақ
Бірі – жұмбақ,
Өмірдің бірі – тозақ,
Тірліктің әрбір өткен күні ғажап,
Біз мәңгі қарыздармыз Жер бетінде
Өміріңе өкпе артпа
Көк аспан құсы самғар көңіл деген,
Сөйлеме бойыңнан да төменірек.
Өмірге тақпа кінә, Өмір деген —
Сен ойлар ойлардан да тереңірек!
Көл, бұлақ, теңіз қанша нұрлы небір
Көл, бұлақ, теңіз қанша нұрлы небір,
Дария, өзен қанша сырлы не бір...
Тұңғиық тереңіне сүңгісем деп,
Жағаңда, тік жарыңда тұрмын, Өмір!
Бір өлең сені күтіп келем енді
Бір өлең сені күтіп келем енді,
Құдірет сезім күші бөлеп елді,
Ананың ақ сүтіндей уыз дәмді,
Мен жазып қалдырамын сол өлеңді!
Поэзия падишасы
Құдірет жоқ ғаламнан,
Бұл өмірдің бәрі арман,
Поэзия падишасы – лирика,
Құмнан, жерден жаралған!
Жоғалған бір өлеңім, бір кітабым
Жоғалған бір өлеңім, бір кітабым,
Мен соны әлі күнге пір тұтамын,
Киелідей көремін не бар, не жоқ,
Жапырақ өлеңіммен, жыр бұтағым.
Сұлу көздің қарашығы – лирика
Сұлу көздің қарашығы – лирика,
Таңда түскен дала шығы – лирика.
Елжіреп жан езілгені – лирика,
Ғашық жүрек сезімдері – лирика.
Күйшінің құлағы
Күйлерден сылқым әуен назды естігем,
Қаңқылдап ұшқан аққу-қазды естігем.
Өзіндік ерекше бір күйші әлемі,
Өзінен ерте туған сазды естіген.
Жел дегенің ызың қағып сыңсыпты
Жел дегенің ызың қағып сыңсыпты,
Түн дегенің шуағынан тұншықты.
Дидары әсем өрттей жанған қып-қызыл,
Көк жиектен көтеріліп күн шықты.
Табандылық
Қарады кеудемізден заман мініп,
Кеуледі жәдігөйлік — жаман ғұрып.
Алмастай кесіп түсер ақиқатты
Айтуға жетпей іште табандылық!
Пікірлер
-
Айдана
Күшті -
Сезім
Көп рахмет -
Анеля
Өте күшті -
Мен
Рахмет -
Ақниет
Әсерлі өлең
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі