Парасат орденін омырауыма таққанда ойыма оралған өлеңім
Таулар бар көкке биік таласатын,
Шыңдар бар бір-біріне жарасатын,
Асылдай жердің жиып бар жиһазын,
Танытқан Елдің биік парасатын.
Таулар бар көкке биік таласатын,
Шыңдар бар бір-біріне жарасатын,
Асылдай жердің жиып бар жиһазын,
Танытқан Елдің биік парасатын.
Тәуелсіз боп артты халқым сенімі,
Мұз боп қатқан қайғы-мұңым еріді.
Ақ шыңдары — тауларымның биіктеп,
Кең тыныстап Ұлы Далам кеңіді.
Күй ойнайды қазағымның қанында,
Күй ойнайды қазағымның жанында.
Жүрегінің, жүрегінің, жүрегінің дүрсілі –
Күмбірлеген домбырасы барында.
Сыр бойындай баулардан,
Алатаудай таулардан,
Сарыарқадай даламнан,
Теңіз Каспий, Аралдан,
Қыранға – қанат болса самғай-тұғын,
Тұлпарға – тұяқ болса талмай-тұғын,
Су болса – шөл далаға қанбай-тұғын,
Адамға достар болса танбай-тұғын.
Қарлығаштай қиял-арман,
Көкжиектен – қиялардан,
Бейбіт құсым самғай ұшшы,
Балапандай ұялардан.
Жайлау гүлге тұнатын,
Атам, әжем тұратын,
Мен ауылды,
Мен ауылды сүйемін!
Ұрпақ – Ұлы мерекем
Ұясында гүл бақтың,
Бала болып тіл қаттың.
Шөмішбай Сариев
Ұлы Дала –
Шөл даланың ұлымын,
Өркеш-өркеш құмнан өрген бұрымын.
Шөліркеген Шөл даланың көсемі –
Кім мойындап басын имес асылға,
Сөзін айтып келер күнге, ғасырға.
Қазағымның Ахметі Жұбанов,
Құрманғазы оркестрі басында!
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі