Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (91) Өлеңдер (76) Жоспарлар (15) Ұлағатты сөздер (1) Әзіл, анекдоттар (1)

Астанам

Алматының көктемі бар керемет,
Дембіл-дембіл күн жауады себелеп.
Бар аймағы барқыт гүлге оранып,
Бұлбұл сайрап, ұшып-қонған көбелек.

Толық

Жүрсең сен аясында Алматының

Жүрсең сен аясында Алматының,
Табасың саясында жанға тыным.
Қайтесің Қара теңіз, Қырымдарды?
Артық жер Алматыдан бар ма, күнім?

Толық

Ұшақтағы қыз(Стюардесса)

Әдемісіз,әдемілік кімде-кімге жарасқан
Өзіңізбен әдеміғой бар аспан
Жарқыраған жүзіңізді көргенде
Мендік көңіл сонау биік эвересттен әрі асқан

Толық

Қос қалам — қос жанарым

Ұстап, елдің, алға атын,
Қанат жайып, самғайтын.
Айдындағы қос аққу -
Астанам мен Алматым.

Толық

Алматы

Сені Ару деп алдайды жүрт,
Алдайды.
Етегіңе қол жүгіртіп...
Ар жайлы

Толық

Күз. Алматы

Мен секілді сағына ма түсінде,
Сезе алар ма әкімі әм тұрғыны.
Түсінгеннің бірге кетер ішінде,
Алматының бір мұңы бар, бір мұңы!

Толық

Ақырзаман. Алматы

Жатыр еді кенеттен (дала тымық!)
Алатаудың басынан қан атылып,
Түйдек-түйдек шудадай бұйраланып,
Нөпір тасқын ұмтылды қалаға тік.

Толық

Алматы, кешір, таң мен кештерімді

Алматы, кешір, таң мен кештерімді,
Өткізген сенен жырақ.
Білмеймін, не істерімді?
Кеш күлген арманыма кеудем –тұрақ.

Толық

Алматы таңы

Ақ жауын жуған ақ бура басын тұр сүртiп
Алатау маңғаз қашанғы.
Ұйпа шаштарын ұйысып қалған бiр сiлкiп,
Үйелеп жатқан ұйқысын әрең ашады...

Толық

Алматыдағы алғашқы өлең

Нұр шашылған пейілдерден қаштың ба?
Қыр астың ба? Жыр астың ба?
Қайда сенің ұзақ күткен өлеңің –
Өміріңнен әдемірек әлемің...

Толық

Арықтардан су ағады жосылып

Арықтардан су ағады жосылып,
Көктем таяу... сүйеніш қой осы үміт.
Үкіметі көшіп кеткен Алматы,
Құлазиды меніменен қосылып.

Толық

Алматыға қар жауып тұр ақпанда

Алматыға қар жауып тұр ақпанда,
Жаңа ғана атқан мынау ақ таңда.
Алатауға қарап тұрдым балконнан,
Аппақ дүние сыр жасырып жатқанда.

Толық

Алматыға келді тағы, гүл көктем

Алматыға келді тағы, гүл көктем,
Гүл көктемдер сағындырып жүр көптен.
Еске түсті бозбала кез алаңсыз,
Баяғыда қыздарменен бір кеткен.

Толық

1974 жыл, Алматы

1974 жыл, Алматы
Абай даңғылымен,
Жуынып сәуiрдiң жаңбырымен
Келе жаттық жыр оқып жiгiт пен қыз

Толық

Алматыға

Жүрекке табиғаттан сыр тыңдаған
Су екеш суың да ерке сылқылдаған.
Алатау аясында, жәннатында
Кім туып, кім ержетіп, кім тұрмаған.

Толық

Сәулетті біздің Алматы

Қымбатты қаламыз,
Сымбатты қаламыз.
Қызыға қараңыз,
Туған үй санаңыз.

Толық

Жетінші ноябрь, Алматы

Бәрі де ұнасымды:
Неше тәулік түнерген күн ашылды,
Алаңдарды кернеген сән-салтанат,
Асылып Алатауға құлаш ұрды.

Толық

Жаңбырдан кейінгі Алматы

Алматының өзі, шіркін, тұрған жыр!
Төкті-ау бір күн дүркін-дүркін дүр жаңбыр,
Көшелерде күміс жалын жалтылдап,
Толықсыды қоңыр-шымқай гүл жамбыл.

Толық

Алматы

Алматы, өзің айтшы жөн бе мұным,
Өлеңнен озып кетсе пенделігім?
Жанымды жауын жуып жылайын бір,
Қосылып аспаныңа мен де бүгін.

Толық

Алматы

Ұлы қалам!
Басыңнан не өтпедi?!
Не көрмедiң?!
Өлмедiң!

Толық