Теңіз – ой, мың шығып, мың баттым
Теңіз – ой, мың шығып, мың баттым.
Біреуге – сырсандық, біреуге жұмбақпын.
Жанымды жанардан оқыған
өзіңіз едіңіз, қымбаттым.
Теңіз – ой, мың шығып, мың баттым.
Біреуге – сырсандық, біреуге жұмбақпын.
Жанымды жанардан оқыған
өзіңіз едіңіз, қымбаттым.
Қош бол, енді көргенше,
Көгала толқын кек теңіз!
Қайта оралып келгенше, –
Бізді ұмытып кетпеңіз!
Граниттен қалап тасын,
Жылтылдата мұнарасын
Көтердік біз Ленин шыңын биікке.
Жарқырайды күн төбеден,
Теңіз де теңіз сары ала
Жел құшағы жетпеген
Теңіз құсы шағала
Ол да кесіп өтпеген.
Жүрек — теңіз, қызықтың бәрі — асыл тас,
Сол қызықсыз өмірде жүрек қалмас.
Жүректен қызу-қызба кете қалса,
Өзге тәннен еш қызық іс табылмас.
Мекен етіп көкшіл теңіз, көкшіл аспан ортасын,
Тұрмын басып құзар таудың қына басқан жартасын.
Төменде мың иретіліп бұрқыраса көк толқын,
Төбемде шың шуақтайды күнге тосып арқасын.
Есіңдеме, ңөңге соғылып титаник батқан кеме,
Салқын судан, мұз болып, аязбен қатқан дене?
Бай болса да аямай, сезімдері қос ғашықтың мұз астына,
Кемеменен тереңге батып, ғашық отты өшкен деме!
Кейбір жандардың жүректері Титаниктей,
Жүре алмайды, сезімдерді кемтар етпей.
Талай жүрек, жаралы сезімімен,
Келмес жаққа батады, Титаниктей.
Қыз ғана қалды ол да уайыммен, мұңға батты,
Ай астында, жұлдызға сырға қатты,
Бар үмітін, сеніммен мұзға шақты,
Ал естелік жүрегіне қатты батты.
Аңыз болып,
Аталған алып кеме,
Дәрменсіз болып,
Осылайша суға батты!
Каспий толқындары бұрқ-сарқ етеді,
Жәй долданса ей, шырақтық қайтеді,
Қасиетті Маңғыстаудай жерім де,
Салқын самал бетіме келіп еседі.
Тастасам алыстарға көзімді,
Сүйіп қосқан келіндей бір көнеді,
Дымқыл ауаны тереңірек бір жұтсам,
Осы сәтте мәңгі болғым келеді!
Ойпырмау сүйсінгенше күнде батты,
Күндегіше мінезі жоқ жасап ақты,
Күннің нұры судың бетін өртегендей,
Уа, Жаратқан сөндірмеші осы өртті!
Сен мені бұрынғыша еске аласың ба?
Сол бір кештегі Каспий жағасын да,
Теңіздің толқыны аяғымызға соғушы еді,
Тап бір саған деген махаббатым секілді?
Ақ жүрегің елжіреп бұрынғыша таң қалсын деп,
Естеліктермен сол бақытты сәттерге барсын деп.
Саған арнап түрлі өлең жазып тұрамын,
Сәлде болсын мені есіне алсын деп!
Білемін ұмытпадың сол бір ғажап күндерді,
Ұйқысыз өнкен ай, жұлдыз сөнген түндерді,
Таңға жақын келгенің де, әкең ұрсушы еді,
Қалайша ол да маған бөтен болып үлгерді?!
Каспийдегі борандай еске алам сол шақты,
Жүрегімнен өшпестей сен қалдырған із қапты.
Толқындардың үнімен сырласқан да жүрегім,
Бейнеңді көремін, сен қайтқан сол жақты!
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі