Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (741)

Жүрек

Бір жүрекке жабысады мың қайғы,
Бұрын-соңды кім көріпті мұндайды?
Бір жүректі шымшылайды мың бір дерт,
Шыбын жанды шырқыратып, тіл күрмеп.

Толық

Елес

Сен келдің де...
Ғайып болдың ілездем,
Үр қызындай үні, тілі, түрі өзгем!
Алтын шашып жүрген, əлде, жан ба едің

Толық

Қарағым – Қайың қалтырап тоңды

Қарағым – Қайың қалтырап тоңды,
Үзіліп үні таңдайдан.
Өртемеңдерші жапырақтарды,
Сағынышымдай сарғайған.

Толық

Бұлбұл барда

Бұлбұл барда –
Хақ тағала көмейіне бал құйған,
Қалай мүлгіп-қалғиды əн?!
Тəркі дүние таңдайына татымай

Толық

Жер – мекенім болғанда, көк – тұрағым

Жер – мекенім болғанда, көк – тұрағым,
Денем дімкес,
Дегбірсіз дертті жаным.
Айқұлағы қабырдың – аруақ туы,

Толық

Қанар-қанбас қаным бар,

Қанар-қанбас қаным бар,
Шығар-шықпас жаным бар.
Қонар-қонбас бағым бар,
Болар-болмас халім бар.

Толық

Ұйқас

Күндіз қайда?
Жұлдыз қайда?
Ай қайда?
Ай қайда деп бассам ба екен айғайға?

Толық

Жек көремін мен сені, жек көремін!

Жек көремін мен сені, жек көремін!
Бізден гөрі көкке анау көп керегің...
Тырнағынан ғайыптың майып болсаң,
Тырнап ашып көзімді көктер едім!

Толық

Қазақтың Есенині бола алам ба

Қазақтың Есенині бола алам ба,
Тағдырын түйіп алған орамалға?
Құйрықты жұлдыздайын құрдымға еніп,
Жоқ, əлде, ізім-қайым жоғалам ба?

Толық

Елес

Бəрі де кеш!
Дүние – қаратүнек,
Жарық емес.
Есіктен жарым түнде сығаламай

Толық

Айтылмай қалса, сөз – қайғы

Айтылмай қалса, сөз – қайғы,
Болмысқа нəзік наз да – мұң.
Жүректің қылын қозғайды
Сəуірдей сəруəр сазды əнім.

Толық

Күн жылайды

Күн жылайды,
Тұнжырайды қас-қабақ.
Кеще өмірім кешегімнен басқарақ:
Сөздің мəні – жалаң,

Толық

Түрме

Аша алмай өле-өлгенше түрме есігін,
Тербеймін таң атқанша түн бесігін.
Мен де бір,
Гүлзардағы бұлбұл да бір

Толық

Иə, мен тұтқындамын, тұтқындамын

Иə, мен тұтқындамын, тұтқындамын,
Тордағы Тоты құстың ұқтым халін.
Кімге мен мезгілімді ұрлатпадым,
Кімге мен мерезімді жұқтырмадым?..

Толық

Хан, мақтанба

Хан, мақтанба,
Адасқан ел жөн сұрар қаңбақтан да.
Қара түнге айналар дүйім дүние,
Қара көздің ішіне қан қатқанда!

Толық

Дүниежалған

Өлінің көңілін тірі аулар,
Тірінің көңілін кім аулар?
Өткен бір күнде өксік бар,
Кеткен бір күнде жылау бар...

Толық

Беу, бейкүнə Жəннатым

Беу, бейкүнə Жəннатым,
Жақынсың-ау жанға тым.
Сан соқтырды сан рет
«Өмір» деген салдақың...

Толық

Көксеу

Ей, қара түн!
Жұлдыздарды қылғытқан,
Құтқарсаңшы қу тірлікті құлдықтан?
Алтын айдар ұл туса екен деп едім

Толық

Тіршілік

Күнмен бірге көз ашады мың-сан гүл.
Мəңгіліктен,
Жаңғырықтан тымсал бұл!
Қаңсып қалған тамырыма қан жүріп,

Толық

Қиял

Көзіме көк аспанды көгендедім.
Жердемін.
Одан өзге жоқ ермегім.
Ғайыптың кемесіне мініп алып,

Толық