Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Абдрахман Асылбек өлеңдері

Ілмек бойынша іздеу

Өлеңдер (1717)

Емен

Арпалысып, алысып,
Күзгі желмен гулеген,
Қасарысып, қарысып,
Жапан түзде тұрды емен.

Толық

Дауыл

Далада дауыл ысқырып,
Қақты кеп зәулім қақпаны.
Шірене тартып, тықсырып,
Әкетті жұлып тақтаны.

Толық

Қасым қайда, достар-ау, Қасым қайда?

Қасым қайда, достар-ау, Қасым қайда?
Жалындаған жиырма бес жасым қайда?
Тұлпар болып тебініп төске шауып,
Теңіз болып талантым тасынбай ма?

Толық

Ұқсату

Көктемгі құлпырған егінді
Көрікті күй беріп далаға, –
Жарысып ойнаған көңілді
Ұқсатам балдырған балаға.

Толық

Бір өлең

Кейде ақынды танытады бір өлең,
Кейде ақынды налытады бір өлең.
Кейде ақынның жүрегінен құйылып,
Кейде шықпай арытады бір өлең.

Толық

Асығамыз

Адам туса, көруге асығамыз,
Атқан таңмен гүл болып ашыламыз,
Шұғылалы шуақ боп шашыламыз,
Тау суындай тынымсыз тасынамыз,

Толық

О, дүние

О, дүние, салма ойымды әлекке,.
Менің тіпті көлеңкемнен дәметпе.
Салтанатты осы өмірдің меншігі –
Жарайтұғын нәрсем болса әжетке.

Толық

Оп-оңай ойлар айтпақ боп

Оп-оңай ойлар айтпақ боп,
Қиналам кейде керемет.
Ақындар аулын айттап кеп,
Жегемін жанды жебелеп.

Толық

Қоздырып қыз-келіншек делебені

Қоздырып қыз-келіншек делебені,
Желігіп жүре берер деме мені.
Бал даурен өте шығар өң мен түстей,
Алдыртып албырттықты денедегі.

Толық

Көкіректі кернеген үмітпенен

Көкіректі кернеген үмітпенен
Күліп келем, тоқтаусыз жүріп келем.
Күндерім көп қалатын сүлдерім тек,
Қармағыма шабақ та ілікпеген.

Толық

Мен қалалықпын

Бозарып таң атқаннан таралып түн,
Оянам жан-жағыма қаранып мың.
Жүгірем жұртпен бірге газет алып,
Жаршысы болу үшін жаңалықтың, –

Толық

Жақсылыққа барғаның

Жақсылыққа барғаның –
Жалын атып жанғаның.
Жақын тұтып жатты да,
Құшағыңа алғаның.

Толық

Аралап қыр, атырап

Аралап қыр, атырап,
Шатқал менен аңғарды,
Көл сыр ұқтым бақылап,
Түзде жортқан аңдарды.

Толық

Кейде өзіңе өзің боп үңілесің

Кейде өзіңе өзің боп үңілесің,
Үңілесің – құм болып үгілесің.
Ез боп туған қайсы бір жанды көріп,
Мына тәркі тірліктен түңілесің.

Толық

Жүректен шықпай өлең жатталмайды

Жүректен шықпай өлең жатталмайды,
Ақын сыр оңайлықпеп ақтармайды.
Тарттырар тауқыметі, азабы мол,
Жыр жолы – арман, үміт, жатқан қайғы.

Толық

Құдірет бар домбыра ішегінде

Құдірет бар домбыра ішегінде,
Қолыма алып қаққанмын мүшелімде.
Мен онымен қияға көтеріліп,
Мен онымен тереңге түсемін

Толық

Он, жігіттер, жігіттер, жалындаған

Он, жігіттер, жігіттер, жалындаған,
Алдарыңда асу жоқ алынбаған.
Көлдің жасыл жайқалған құрағындай,
Қатарларың күн сайын қалыңдаған.

Толық

Таңсық көріп, араққа үңілеміз

Таңсық көріп, араққа үңілеміз,
Үңілеміз – сілкіне сіміреміз.
Шақшадай бас бір кезде шарадай боп,
Бір-бір өліп, қайтадан тірілеміз.

Толық

Біреулердің қайғысын

Біреулердің қайғысын
Ұғынбайды біреулер.
Ашпайды бар жайды шын
Көңілдері жүдеулер.

Толық

Абайдың ізімен

Мен жазбаймын өлеңді түйілгеннен,
Уытты сөз шығады күйінгеннен.
Қыран бүркіт секілді қайқаң етіп,
Шарықтаймын шағымда күйім келген.

Толық

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер