Алматыға күз келіпті...
Алматыға күз келіпті,
Жүрекке ме жоқ әлде?
Жапыраққа сыз қоныпты,
Көндігесің, амал не?
Алматыға күз келіпті,
Жүрекке ме жоқ әлде?
Жапыраққа сыз қоныпты,
Көндігесің, амал не?
Алматым – менің ең алғашқы, саф махаббатым,
Сыйлар елге нұрға толы, жанға жайлы шапағатын.
Кетпейді есімнен сол бір сәт,
Бөленген қалам, берген кезде өзгелерге шарапатын.
Ей, Алматы!
Сен жайлы айтса сенбеп едім мен бұрын.
Ол да ертең кетеді деп сенді кім.
Енді өзіңді тербете ме әнімен,
Ей, Алматы!
Жалқы мұңның жанарындай күз келді
Астанаға... Сосын «Пушкин» бағына.
Қайта айналып келе ме екен бізге енді,
Алматы – көркем қала,
Алматы – өркен қала.
Сезесің сұлулығын,
Аралап көрсең ғана.
Алматы көктемі
Албырт толқын алқынады жаныңда,
Асау сезім талпынады жалынға.
Албырайды, алаулайды ақ жүзің,
Арайлы Астанам - Сағи Жиенбаев
Аялап өсірдің, Алматым сүйіктім,
Аспандай мөлдірмін, асқардай биікпін.
Өзіңсің- көктемім, өзіңнен басқа бір
Алматы Астанаға жақынырақ,
Арасы мың екі жүз шақырым-ақ.
Поезд-дос тамбурында теңселеді,
Себебі ол – менен гөрі ақынырақ.
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі