Күз
Салқын сыз, дымқыл тұман соңында
Жылауық бұлттары бар қанат керген.
Күз келді мезгілінде арқа танып,
Күн бар ма байлығын ол тегін берген?
Күз де келді шықпайтын жүз күн ойдан,
Жүрегімде басталды ізгі майдан.
Айтыңызшы, көрдіңіз осы қашан,
Сұлулықты сүймейтін қызды қайдан?
Сыпырғыш емес дала гүлінің сабағына отырып күлтесіне сүйеніп,
Бағытсыз әлдеқашан әлдейқада ұшып барамыз
Армандарым ойлар астында жиі өліп
Күздің иісі аңқиды
Күз келді тағы, саудырап сары жапырақ,
Сары ала сәуле сарғайды күллі атырап.
Кешегі анау – желегі жалау көк терек
Сып-сида болды қаққанша қасты қапыда
Ерте келген күз айы – тың жыртқан жыл,
Ерте жинап жайлау ел, етек-жеңін.
Салқын бұлттың сезді ме мекер демін,
Сарқопаға айналып, малын жайып,
Күз,
Жапырақтар талықси құлап жатыр,
Жел олармен ойнағанды жақсы көретін,
Ұдайы,
Бақ ішінде отырмыз - Ой және Мен,
Жапырақтың аялап сыр-сенімін.
Табандарда тапталған, қайран әлем,
Мен болмасам жасыңды сүртеді кім?
Қара күз, көкте тұман тұншығады.
Белгісіз енді қашан күн шығады.
Қара тал жапырағынан айырылып,
Жел тербеп, бір-біріне ұмсынады.
Күзді қызбен теңестірген сан үміт.
Күзді аңсаймын,
Күзді күтем сағынып.
Жапырақтай төгіледі көз жасым,
Күз мұңды емес,
Күз мезгіл жақсы көрем.
Кездестірген, жайсаңмен жақсыменен.
Өлеңім өмірімнің шарайнасы,
Жүрегімді мазалайды күзде мұң,
Қайда жүрсің мен өзіңді іздедім.
Аппақ қар жоқ, жапырақтар арасы,
Көрінбейді іздерің.
Неге екенi, қыздары бiздiң өңiр,
Желдi салқын сүймейдi, күздi қоңыр.
Көктеменi жүредi жырға қосып,
Үздiге бiр.
Сары жапырақ – сарғайған жүрек,
Келгендей ұшып шалғайдан жүдеп.
Тентек жел оның тағдыры шығар,
Араша сұрап талды айналды кеп.
Байқайсың ба, далада ызғар бүгін жоқ,
Тереземнен төкті шуақ нұрын кеп.
Жалғыз тамшы ақты әйнектен дірілдеп,
Күннің көзі жымыңдайды күлімдеп.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі