Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (427)

Өмір соқпағы

Өмір деген емес ол атты кісі,
Толып жатыр бүкпесі, қақтығысы.
Қыз мінезді кейде бір сұлу көктем,
Келеді екен кейде оның қатты қысы.

Толық

Ұнатамын..

Ұнатамын мен аппақ дала таңын,
Баурыңдағы мен де бір балапаның.
Бірде қатал естілсе әмірлі үнің,
Бірде шаштан сипайды алақаның.

Толық

Түндер

Түндер, түндер,
Ұйықтаумен бос өтпеген,
Арманым көп ұмтылсам да жетпеген.
Ойсыздарды бұл өмірде жоқ дер ем,

Толық

Беу, Алматым — астанам

Беу, Алматым — астанам!
Мен гүліңмін, қиындықтан қашпаған.
Жазымсың ғой, жарықтығым, жаннатым,
Қысың бар ма, кірпігімнен жасқаған.

Толық

Қайтқан құстар әні

Күз аспаны қайта-қайта түнеріп,
Кербез дала кемеліне түр еніп.
Ақ қалпағын шекесіне қондырған,
Алатауым ат үстінен шіреніп.

Толық

Мен неге кеш ұқтым...

Барады бұлттарды кешіп күн,
Сәулесі жер бетін есіп мың.
Далада еркіндеп өсіппін,
Жыл озды мен біраз кешіктім.

Толық

Қызғалдақтар

Басқа күнге ұқсамайды бұл күнім,
Бұл не ғажап қаптап кеткен бұлбұл үн.
Көктем қыздың тарамдалып төсінен,
Бұралады сұлу толқын мың бұрым.

Толық

Бас киім

Көкжиектен әрі аунап,
Күн де батып кеткен-ді.
Дала жүзі алаулап,
Ақырғы рет өпкен-ді.

Толық

Қиындықтар кешсем мен

Мен кеттім, ел ұйқыда, ояу дала,
Тұрған есіп қоңыр жел баяу ғана.
"Ортамызға келді деп, бір ақын қыз",
Жылы сөзбен қарсы алдың, аяулы аға.

Толық

Өлеңмен әлдилеп

Өткен күнге тіл қатып сыр кешіп ем,
Мұң-зар көшіп жатыпты-ау, қыр төсінен.
Құйылып құз-қиядан бір әсем күй,
Қазақтың ән өріпті күркесінен.

Толық

Палатадағы ой

Бұл ұйқы бұрын былай сергек пе еді,
Ақ арман анашымдай тербеп пе еді.
Қырмызы түннен тағы маза қашты,
Сан ойлар жиналған соң жер-көктегі.

Толық

Дәрігер

Түн ұзақ бей-жай көңілім,
Сарғаймай бұл таң атты ма.
Шырымын алмай көзінің,
Сазарған науқас жатты да.

Толық

Сенің саусағың

Өңімнен қаным қашып, сұлық түсіп,
Ащы ойлар жүрегімді тіліп түсіп.
Жатқан жерден, апашым, өмір бердің,
Жатырмын тірлікті енді күліп, құшып.

Толық

Жарқыра менің жұлдызым

Жарқыра, менің жұлдызым,
Жұлдызсыз мақпал түн — түнек.
Шақырып шалғай, жүршілеп,
Құстары ұшып дүркіреп,

Толық

Шертіл бүгін

Жоқ менің тірі жанға қастандығым,
Бақытым тайған емес бастан бүгін.
Жыр болып, жүрегіңе қайта оралар,
Алдыма адалдықпен тосқан гүлің.

Толық

Мәскеудегі Пушкин ескерткіші алдында

Александр Сергеевич!
Мазалайын, сұрағыммен...
Ақындық аспанында құдайым ең.
Даусың жеткен кең-байтақ Ресейге,

Толық

Батыр қала

Ленинград,
Батыр қалам!
Атайды мақтанышпен
Атыңды адам.

Толық

Аманат..

Мен бүгін қарап тұрмын тамашалап,
Мінеки, өмір-дағы жаңашарақ.
Кешегі биік деген аласарақ,
Жан толқыр, жаңалыққа қарасаң-ақ!

Толық

Ақ түн

Алақанға қондырдым ақ түніңді,
Сен де менен тіледің шат күлуді.
Қалай ғана сөзбенен жеткізермін,
Көрдім ғой, ақ түніңмен пәктігіңді.

Толық

Жыр алыбы

Жамбыл даусы саңқ етті құлағыма,
Жақсы жыр жан қысылса туады да.
Жаңғырып жатты үні алатаудан,
Жүз жастың жеңдірмеген тұзағына.

Толық