Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (70) Өлеңдер (116) Жоспарлар (11) Мақал-мәтелдер (27) Ұлағатты сөздер (4)

Қыс

Ішімде де ақ боран,
Сыртымда да ақ боран.
Көңіл-бұлақ ақ табан,
Ол да қатып тоқтаған.

Толық

Қыс

Жалп-жалп, жалп-жалп жауды қар.
Тон киіндік, тоңды мал.
Бұрқ-бұрқ, бұрқ-бұрқ боран бар,
Боран жоқта тұман бар.

Толық

Қыста қызық жұмыс бар

Көше бойы омбы қар,
Жиналамыз топтала.
Демей бетім домбығар,
Соғамыз зор ақ қала.

Толық

Жалғыздан жалғыз аппақ түндерде

Жалғыздан жалғыз аппақ түндерде
Аспанда аймен сырласам,
Жалғыздан жалғыз аппақ гүлдерге
Сағынышымды айтып мұңдасам.

Толық

Миллиард ұны

Ырыс тасып кеше бұл қыр, белеңнен,
Ырыздыққа ер елім шын кенелген.
Бүгін енді сол жерде ақпаныңның
Ақ түтегі басталды дүрбелеңмен.

Толық

Қар жауып тұр

Қонбасам ба, қонсам ба деп, қалықтар,
Көз алдың көп көбелектей мамық қар;
Терезеңнен телміріп құр қамықпай,
Жылымықтың жырына, еркем, қанып қал.

Толық

Қар қонып жапыраққа қалыпты шын

Қар қонып жапыраққа қалыпты шын,
Қар жауса, келгені ғой анық қысым.
Құп-құйттай кеудемдегі ғаріп құсым,
Жабықсаң, жанарыңды жарыққа ұсын.

Толық

Қабіріңді, ана, қар басып қалды

Қабіріңді, ана, қар басып қалды,
Қар басып қалды – əппақ қар.
Өлім мен Өмір арбасып мəңгі,
Алдыңнан шығар соқпақтар...

Толық

Қыс

Қайыстырып қабырғамды
Қар астында қабір қалды.
Қайғы мүлгіп,
Тал ырғалды...

Толық

Қысқы түн

Қысқы түн.
Манаурап маң тыным алып,
Ай нұрын төгіп, аймақ сағымданып,
Күн түскен тұнық айна сынығыңдай

Толық

Қара жаңбыр аяғы қарға айналып

Қара жаңбыр аяғы қарға айналып,
Қара жердің төсіне шор байланып.
Бауырымен жер сызып,
Баяу ғана –

Толық

Аяз сорып жер төсін

Аяз сорып жер төсін,
Сұрланып тұр ерке аспан.
Қымтана алмай көрпесін,
Қитығады желтоқсан.

Толық

Қарағанды қысы

Алқынып, алты ай бойы аласұрып,
Буады бура боран баласынып.
Көшеге желең шыққан қыздардайын
Қайыңды қалшылдатқан қара суық.

Толық

Қыс

Ақ мамыққа оранады жер беті,
Айнадай боп жалтырайды көлдері.
Аязбенен ою салды әйнекке,
Айтуға болады енді міне қыс келді.

Толық

Мезгіл әуендері

Ұқсайды бұл шақ елеске,
Құйындай құйғып өткен бір.
Өмірге келген нәресте,
Өмірге келген көктем бұл.

Толық

Қыс

Қалтыратып Алма ағашты мұздатып,
Қайың-терек денелерін сыздатып.
Қар жамылып жер үстінде қыс жатыр,
Төсегінен тұрар емес мұз қатып.

Толық

Қыс

Аппақ тонын жамылған,
Ақсақалды қыс келді...
Аппақ қарға малынған,
Ақ боранды түс көрді.

Толық

Төрт мезгіл

Қыс қорқытса сездіріп ызғар барын,
Қысылмайды жап-жас боп көктем — дарын.
Жағып жатыр көк бояу оңды-солды,
Ол өнерде танытты өктем барын.

Толық

Қыр қысы

Қырдан қалап ақ қала
Қырау қабақ қыс келді,
Қыр аязға қақтала
Қақап суық түсті енді.

Толық

Қыс

Қылышын сүйреп қыс жетті,
Жер жүзін аппақ қар басып.
Қалшылдаған қыс «епті,
Суыққа суық жалғасып.

Толық