Беу, бал дәурен!
Сағынышымның бастауы болып тұрасың, ауыл, қашаннан.
Бала кездегі бақытты дәурен, сипайтын самал шашымнан.
Сол бір шақтардан
Айрылдым қашан?
Жайығым, саған келем мен
Жайығым, саған келем мен,
Өзіңдей мөлдір өлеңмен.
Қуанышыммен және де
Мұңыммен жырға бөленген.
Өзіңе ғашықпын, өлең
Жанымның шуағындай елжіреген,
Өзіңе ғашық болдым, мөлдір өлең.
Көңілім талпынады биігіңе,
Гүлдері, көктемеде желбіреген.
Әлеумет, келдің қаумалап
Әлеумет, келдің кұралып,
Сөз базарын құралық.
Айтулы жүйрік мен едім
Алысқа шапқан шұбалып.
Қолыңнан кетсе сенгенің
Біразырақ сөйлейін,
Көтеріп көңіл қошын-ай.
Ренжиді көңілім,
Өтесің, дүние, босына-ай.
Орынбор, үйшік - күз базар
Орынбор, үйшік – күз базар
Төрт жүздей кісі бірігіп,
Мәжіліс отыр құрылып.
Мен – жүлделі жүйрікпін
Адам өмір сүреді...
Күн батады телміріп,
Жел де жөнін айтпайды.
Сезіміңді өлтіріп,
Жанды үгеді жат қайғы.
Адасып қалдым...
Адасып қалдым уақыттан
Адасып кетті сезім де.
Жақсылық әкелші, жақұт таң,
Өлеңім ғана өзімде.
Азап қой бұл. Өзің-ақ мойындашы
Азап қой бұл. Өзің-ақ мойындашы,
Арамызда ұқпас сыр жойылмасы.
Қинамашы. Сезімді жылатпашы.
Көрінбеші көзіме. Жырақташы.
Ақ қарды көріп-ақ екен дегем, алданғам
Ақ қарды көріп- ақ екен дегем, алданғам.
Жүгіре шықтым-жолығар деумен таңда алдан.
Күннің де жаным, сәулесін сен деп қабылдап,
Көңілімде менің жүретін кірсіз, сәнді арман.
Бақыт күлсе есіктен...
Үндемей ме түн тылсым
Талмаусырап тұр қабақ.
Сағы дей ме бір сынсын,
Кетті ойларым - сырғанақ.
Бар бояуым...
Алатаудың етегін мекендедім,
Қаңтар туса еліме кетем дедім.
Құзар шыңға шығып-ап дауыстаса
Балапанды алып-ақ кетер ме едің?
Бар деумен...
Бар деумен бас ұрмадым мынада асыл,
Әлденеге жатпадым кінәласып.
Көзің салғын біз жаққа, ей, Мәңгілік!
Жапырағы өлер тал құлағасын.
Бәріне күн куә, түн куә
Ашуың толтырып ұртыңа,
Тентек жел, шашымды жұлқыма.
Ай батып кеткендей бір сәтке,
Ойланып тұрды да.
Бәрі өткінші, тоқтамас, өмір-елес
Бәрі өткінші, тоқтамас, өмір-елес.
Несіне алдап кей-кейде желігеді ес.
Қымбатыңнан айырып, аяулыдан
Қуанатын алданып, жерің емес.
Ұйықта, балам, ақ түн бұл
Ұйықта, балам, ақ түн бұл
Айлы түннен аумаған.
...Ала-құла шапқынның
Арасына байланам.
Болмысымның сан бойладым тереңін.
Болмысымның
сан бойладым тереңін.
Ақ, қарасын
Түссізін де еледім.
Ұйқымды ұрлап, мазамды алған не білмен
Ұйқымды ұрлап, мазамды алған не білмен,
Бәйге атындай арбаларға жегілген.
Тәнім көніп, жаным көнбей жыбырға,
Жүрек, ойым тіршіліктен жерінген.
Жылағанда жұбатқан Түн еді ...
Жылағанда жұбатқан түн еді.
Елжірегендей-ді жүрегі.
Анамдайын аймалап,
Менімен бірге жүдеді.
Жел тыңдасын...
Тұңғиық ой тұңғиықтан шығарар,
Көз алдыма аспан болып тұра қал.
Өзімді-өзім алдайын ба мен тағы,
Алда деп тұр мыналар.
Пікірлер
-
Бекзат
Жарайсың -
Алина
❤️❤️❤️❤️ -
Марфуға
Өлең өте мағыналы екен -
Аоао
Караганга кушты екен -
Kuanysh
Абайдың 10өлеңін кім біледі?????
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі