Құлжабай би ата үні
Сейілмеді қара бұлт көгімізден,
Қаптаған жау тартқылап жеңімізден.
Түгел қоршап айнала от салғаны,
Айыруға киелі жерімізден.
Сейілмеді қара бұлт көгімізден,
Қаптаған жау тартқылап жеңімізден.
Түгел қоршап айнала от салғаны,
Айыруға киелі жерімізден.
Ел намысын берместен ешкімге де,
Үлгі болып сыр ұғар естілерге.
Төремұрат, Нарымбай, Өтен болып,
Жауға шаптық, ту байлап өскен елде.
Кел ақын кімді іздедің сағынышпен,
Бұл дала мұңға батып сағым ішкен.
Қаншама сырды жатыр бұғып ішке,
Сөйлесе шығарардай жалын іштен.
Құламаған екен ғой шаңырағым,
Кел,кел бері жақында шамшырағым.
Менен туған Сейсекен ұлымын деп,
Тебіреніп жеттіңбе жапырағым?
Еске алып ерлік даңқын мәңгі тозбас,
Бабасын қадірлеген ұрпақ азбас.
Кел балам ерлігімнен сыр шертейін,
Жаныңа қуат беріп болсын жолдас.
Таусылмайтын арман көп әр жүректе,
Ем жоқ екен, құлыным ажал дертке.
Кең Жылойдың бұйырмай топырағы,
Қалған жерім осы жер шөл үстірте.
Кел ақыным жазған ерлік дастанын,
Аласұрып кеудеңдегі жас жаның.
Отан атты тарихыңның киелі,
Іздедіңбе туған жерден бастауын.
Мынау мешіт ұрпақ үшін салғанбыз,
Құшағында ғалымдардан қалған із.
Талай сансыз қарылғаштар ұшты одан,
Болмау үшін болашақта қорғансыз.
Ел болама ақын жанын сезбеген,
Кел, кел балам өнер жолын іздеген.
Сыр шертейін, жыр төгейін жаныңа,
Кең Жылойдан ерлік толы іздерден.
Кел, кел балам толқып кетті жүрегім,
Қабыл болсын маған деген тілегің.
Арнап өзің бас иіуге келген соң,
Ағылтайын қалың ойдың тиегін.
Жанқожа –деп, аталатын осы жер,
Кең Жылойға әуел бастан таныс жер.
Осы жерде біз жатырмыз тыныстап,
Сыр айтайын ақын балам бері кел!
Туған жерге арнап дәйім дастанын,
От кеудесі алаулаған жас жалын.
Мешітімнің құлап қалған орнында,
Мұңға батып қандай ойдан жасқандың?
Қияметтей қырсық шалып елімді,
Түнек басып менің туған жерімді.
Жазықсыздан жапа шегіп түрмеде.
Ай мен күнім тумайтындай көрінді.
Кел, кел бері ақын ұлым жақында,
Мен жатырмын Басшы бабаң жұртында.
Көз салып тұр торғай шықса қабірден,
Рухыменен сырласуға тартынба.
Тыңда балам өтті қанша сарша күз,
Мен жатырмын елеусіздеу қоршаусыз.
Итте өтеді, малда өтеді үстімнен,
Білесің ғой өлген жандар қауқарсыз.
Әсем сазын туған жерге арнаған,
Кел, кел бермен жақындашы жан балам.
Осы жерден өтіп сансыз керуен,
Азияңды Евразияменен жалғаған.
Биік ұстап имандықтың ар әнін,
Жолдар кезіп Меккеге сан барғанмын.
Сансыз кітап арқаладым сен үшін,
Келер ұрпақ үміт артар арманым.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі