Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (239)

Тау ішінде

Мен келем тау ішінде түнделетіп,
Аймақты күңірентіп өлеңдетіп.
Астымда ақ боз атым сылаң қағып,
Жалтақтап құлақтарын елеңдетіп.

Толық

Ғылым

...Бұрын елді
Қамап шелге
Теңеуші еді
Өңкей көлге...

Толық

Жазғы дала

Тамылжыған жас иісті,
Жазғы жасыл көк дала.
Жайылған жібек кілемдей,
Қызылды, жасыл көк дала.

Толық

Тергеген болсаң айтайын

Маржандай тізген жырымды
Айтайын болсаң, тергеген:
Домбырадай күйленіп,
Ән тасып көкірек кернеген.

Толық

Октябрь мерекесіне

Октябрь десе көкке қанат жаям,
Тіл жетпес сәулетін тек қылып баян.
Дүниені қалтыратқан Октябрьдің
Істері кереметті әлемге аян!

Толық

Домбыра

Алқа-қотан әлеумет
Отырды кең ордада.
Өткен-кеткен әңгіме
Сөйленіп өтті ортада.

Толық

Қиял ой

Отарбамен жүрсем қиял басады,
Көңіл тасып, қиял алып қашады.
Шам жандыра,
Көз алдыма,

Толық

Көкшетау

Арқаның кербез сұлу Көкшетауы,
Дамылсыз сұлу бетін жуған жауын.
Жан-жақтан ертелі-кеш бұлттар келіп,
Жүреді біліп кетіп есен-сауын.

Толық

Тұлпарым...

Бұрын атым — тұлпар еді, бәйге көк,
Енді міне, поезд болды, тұлпар жоқ.
Ұзақ жолға!
Тұлпар қол ма?

Толық

Заман, «Заман»

Тамаша қызығы көп шіркін заман
Әрине, кімге жақсы, кімге жаман;
Қай елдің қандай паңы айтар бүгін
Күні ертең отырам деп есен-аман?

Толық

Қара жер

Дүние тегіс,
Жалпы кеңес,
Қызыл туға бағынса.
Жалпы ғалем,

Толық

Сыр сандық

Досыңмын деп aт береді,
Жем іздеген жаныма.
Жем таусылса жалт береді,
Сенерлік дос, санама.

Толық

Қырғыз аулында

Несіне ақын сырын жасырады?
Несіне жан сүймеске ол бас ұрады?...
Мінеки сүйген елін құрметпен ол,
Көтеріп төбесіне асырады!

Толық

Сәрсен

Балағын, жеңін түрініп,
Сәрсен егін айдаған.
Алқа-салқа киімі,
Белін жіппен байлаған.

Толық

Біздің жақта

Шалқыған біздің жақтың көлдері бар,
Ағашты биік таулы жерлері бар.
Өзен, су, көлдер жайлап, тау қыстайтын
Меймандос, берекелі елдері бар.

Толық

Ақсақ киік

Арқаның Бетпақ деген даласы бар,
Бетпақ - шөл, ойлы-қырлы панасы бар.
Сол шөлде ел жоқ, күн жоқ өсіп-өнген
Жәндіктің киік деген баласы бар.

Толық

Бурабай

Тағы бір ақбас бура, - емес атан,
Жүріпті Көкшетауды қылып Отан.
Мұны да "көзі көрген" қартайтады,
Тыңдаған әлеуметке алқа-қотан.

Толық

Туған жерім – өз елім

Қайғы ойлаттың естен кетпей туған жер,
Қаны қашты, әм сарғайды ет пен тер.
Сені ойласам ішім күйер қапа боп,
Жүрегімде түйіншектей қайғы шер.

Толық