Қанағат туралы жұмбақ өлең
Бір патша көп қосынды жауға айдады,
Үш жерден ортасына ту байлады.
"Алып жүр, түзу бастап, оң жолға!"- деп,
Біреуін ортасынан хан сайлады.
Өмір. Адам. Жалған.
Сананы тұрмыс билеген мынау заманда
Мейірім мен кеңдік қат болған кезде адамға.
Парасат, пайым төмендеп , мүлде азайып,
Ар менен намыс тапталған сәтте табанда,
Қанағат қыл
Қанағат қып, барыңды бағалаумен,
Шүкір еткін осынау жалғаншыға.
Жақсылығым қайтпады адамдардан,
Деп өкпелемегін, Алла куә.
Жазушының қанағаты
Бұл сөзді біреу алмас, біреу алар,
Құлағын біреу салмас, біреу салар.
Теп-тегіс көпке ұнау оңай емес,
Кейіне жарамаса, кейіне жарар.
Заман жыры
Бізді заман емес, адамдар өзгертеді,
Солай-солай заманға дақ келтіреді,
Бірімізге-біріміз жау болып,
Өмірді солай босына өткізеді!
Түбінде бәрі-бір жаман іс жарып шығады,
Ұрлық ісі өзіне де керек емес болып қалады,
Жасырын жасап-ап неге өзін сынға алады?
Жарып шыққанымен ол қоймай, махшарда сауал болады,
Қасыңды аш, қабағыңа қар жаумай,
Ғайбат айтпа сауабыңнан айырылмай,
Өзіңді ұлы ұстар мінезді қой,
Тәкәппарланып жұмағыңнан айырылмай!
Білмей жатып білем деме ешқашан,
Әйтпесе өтірікпен күнә аласың әрқашан,
Пысық болам деп, артықпенен арам жеп,
Сұрау болат! Өзіңді алдауды тоқтатасың сен қашан?
Пікірлер
-
Орынкуль
Маған унады -
Қанат Ғалымұлы
Ия қазақта Шәкәрімнен асқан ғұлама барма. Меніңше... -
Айзере
Айбар өлеңдері Жатау -
Ерасыл
Тек емес тік жүрсең болады
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі