Өлең, жыр, ақындар


Аппақ, ұзын қозғалмай жатыр сулап,
Сол нәрсе қолға түссе кетер турап.

Пышақ



Сүбелі, бүйірі бар, қабырға жоқ,
Жүреді екі қолымен омыртқа жоқ,
Ал өзі өмір бойы жер баспайды,
Бақай, тірсек, тілерсек, тобық та жоқ.

Оқтау



Асқа бармайды,
Аспаздан қалмайды.

Кекпір



Басы ұяда,
Құйрығы қияда.

Шөміш



Үйректің өзі тереңде,
Ақ құйрығы ернеуде.

Шөміш



Ішкен суын шұңқырға құяды.

Шөміш



Жаңа табақ түбі тесік,
Тақ-тақ етті,
Астынан керуен өтті.

Елеуіш астынан өткен ұн



Бір жансыз, өзі жаңа, дөп-дөңгелек,
Жұтатын қисабы жоқ тамақ керек,
Өзіне керек асын бере берсең,
Қылады ірлі-уақты екі бөлек.

Елеуіш



Өзі - жаңа,
Өзі - тесік.

Елеуіш



Көз алмассың жүзінен,
Үй өткерер көзінен.

Елеуіш



Кішкене ғана аран,
Асты толған боран.

Елеуіш



Үйге біткен бәйтерек,
Жапырағы жыртық терек,
Жапырағы жыртық болса да,
Бәйбішеге сол керек.

Елгезер



Аласа үйден қар борайды.

Елгезер



Тап-тап етеді,
Астынан керуен өтеді.

Елгезер



Ана беттен бір ұрды,
Мына беттен бір ұрды.
Апам ұра берген соң
Аппақ тозаң құйылды.

Елгезер



Жоғарыдан асқан,
Ортасына көр-жөр басқан.

Аяқ қап



Тамаша құстар көрдім құйған қыштай,
Қапаста жатыр алтау іші пыспай,
Қапастан сол алтауы шыға келсе,
Қылады әркім құрмет қолын ұстай.

Кесе қап



Бір ағаштан үй тіктім, тиып-қиып,
Ішіне неше мың жан кетер сыйып,
Тек біріне ғана сен тиіп қалсаң,
Баршасына кетеді бүлік тиіп.

Күбі



Кең балақтың ішінде
Кетпен сап болады.

Күбі



Жансызда бір жансыз бар тоймайтұғын,
Қолында шоқпары бар қоймайтұғын,
Белінде үш-төрт жерден белбеуі бар,
Өзі өлмесе, белбеуі тозбайтұғын.

Күбі