Өлең, жыр, ақындар

Мұжық пен аю

Мұжық аюмен дос болыпты. Екеуі салқам себуге уағда етіп, сөздерін орнына келтірген. Күздігүні салқам жақсы болып шықты. Мұжық аюға айтты: сен сабағын ал, мен түбін алайын деп. Аю разы болды. Қыс бойы мұжық салқам жеп шығып, аю аз-ақ аштан өлмей қалды. Жаз болған соң олар тағы кәсіп қылмақшы болды. Бұл жолы көңілдері бидай екпек. Жер жыртып бидай екті. Енді аю айтты: мен түбін алайын, сен басын ал деді. Мұжық разы болды. Күздің күні мұжық бидайдың басын жинап алды, тарттырып ұн қылып, нан жеп шықты. Аю нансыз қалды. Бұдан кейін екеуі де достықтан айырылысты.


Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз